هوش مصنوعی: دل از غم و اندوه سیاه می‌شود و مانند دودی که از روزنه‌ای بیرون می‌آید، محیط را تاریک و گرفته می‌کند.

هوش مصنوعی: از شدت عشق، دل از آرزوها پاک می‌شود. آتش عشق، درمان کننده ناآگاهی و خامی است و همچون عودی که می‌سوزد، وجود انسان را بهبود می‌بخشد.

هوش مصنوعی: اگر در خانه گل را باز کنیم، دل نیز به روی زیبایی ها گشوده می‌شود، اما اگر پنجره بسته باشد، دیدگاه‌ها و احساسات محدود می‌شوند.

هوش مصنوعی: روی سیاه مانند نگین، ثمره‌ای از سخاوت بزرگ است برای کسی که اگر بخشندگی کند، نام بلند و ماندگاری به دست می‌آورد.

هوش مصنوعی: در انتقام از هند، ایاز با چشمان سیاه، خاک سیاه را در کاسه محمود می‌ریزد.

هوش مصنوعی: از شدت تشنگی، اگر دل من مانند کباب بسوزد، حسودان با چشم‌های بدشانسی نمی‌توانند به من آسیب برسانند.

هوش مصنوعی: اگر دیگران از دیدن چهره‌ی تو خوشحالند، من هم با یاد تو دلم شاد می‌شود.