هوش مصنوعی: جایی که میل و اشتیاق به کمک و حمایت بیدار شود، مانند شبنم که در روشنایی آفتاب در روز قیامت حرکت می‌کند.

هوش مصنوعی: هرجا که کاروان ما عبور کند، دل‌ها به شدت می‌لرزد و درد می‌کشد، به‌گونه‌ای که مانند قارون، متناسب با دل شکسته‌اش بر زمین می‌بارد.

هوش مصنوعی: انجام عمل بیهوده و بی‌نتیجه مانند له شدن دانه‌ای سوخته است. دل انسان هم مانند آن دانه نیست که بتواند به سادگی از شرایط سخت خارج شده و رشد کند.

هوش مصنوعی: راه عشق بسیار دشوارتر از جواهرات باارزش است و اگر کسی به آن وارد شود، باید آماده باشد که بهای زیادی بپردازد.

هوش مصنوعی: اگر طوطی به موضوعی که به آن علاقه دارد برسد، دهانش تلخ می‌شود، همان‌طور که وقتی به یاد شکر می‌افتد.

هوش مصنوعی: ما مانند نسیمی در میان گلزار قدم زدیم، اما اثری از داغ و حرارت، که دل را آگاه کند، نیافتیم.

هوش مصنوعی: وقتی کسی که مسئولیتی دارد و باید دل‌ها را به هم نزدیک کند، بیشتر از قبل به مردم ظلم کند، نتیجه‌اش این است که او نه تنها وظیفه‌اش را به خوبی انجام نداده، بلکه به آسیب رساندن به دیگران نیز ادامه می‌دهد.

هوش مصنوعی: در ابتدا، دل آدمی می‌خورد و ناراحت می‌شود، همانند مسافری که باید برای سفر خود توشه‌ای از مردم جمع کند.

هوش مصنوعی: دل تنها در تنهایی اش می‌تواند زیبایی هر دو طرف را ببیند. صائب چگونه می‌تواند از درون خود بیرون بیاید و به تماشا بنشیند؟