هوش مصنوعی: در اینجا، شخصی از خوابی که نشان از وصال و دیدار محبوب دارد، احساس شادی و امیدواری می‌کند. او مثل شمعی است که در حال سوختن است و این سوختن به خاطر عشق و شوق او به محبوبش است. این حالت نه تنها نشانه‌ای از رنج و دلتنگی اوست، بلکه به او دلیلی می‌دهد تا در خوشی و امید زندگی کند.

هوش مصنوعی: به شوق پرواز با یک موجود زیبا و روشنایی که از ماه به او تابیده، روح من ندا می‌زند که به جمعی در کوه طور بروم.

هوش مصنوعی: در دل من، رازی قدیمی و ارزشمند وجود دارد که آن را نمی‌توانم به راحتی بیان کنم. این راز شبیه به بوسه‌ای است که بر لب کسی مانند منصور گذاشته می‌شود.

هوش مصنوعی: شخصی که برای به دست آوردن wealth و موفقیت‌های بزرگ از هر حدی فراتر رفته و به هر شکل ممکن، حتی به قیمت آسیب رساندن به دیگران، تلاش می‌کند، در نهایت به کارهای کوچک و بی‌اهمیت مشغول می‌شود.

هوش مصنوعی: مردی با ویژگی‌های ناپسند و بدخواهی از ذات تو دور نشده و این صفات زشت، حتی در مرگ و در هنگام ورود به خاک، همچنان با تو بوده و بر گور تو تأثیر می‌گذارد.

هوش مصنوعی: من با شور و ذوق خود همچون شراب ناب می‌زنم و نمی‌دانم که عقل چه آواز و نوا می‌سراید.

هوش مصنوعی: در اوج تفکر، از قلم صائب نپرس که چه چیزی است، چرا که مانند کبکی است که با خنده بر کمر کوه می‌رقصد.