هوش مصنوعی: آنانی که به عقل و اندیشه‌ی خدا تکیه کرده‌اند، مانند کسی هستند که ارزش و عظمت بالای یک پرنده بزرگ را به یک پرنده کوچک داده‌اند.

هوش مصنوعی: ما چه اختیاری داریم که افکار و احساسات خود را کنترل کنیم، در حالی که نگاه ما به هدفی خاص معطوف شده است؟

هوش مصنوعی: از نوشیدنی‌ای که میکده‌اش را می‌سازند، من هستم. به من تنها یک جرعه داده‌اند که در جمعی چون کوه طور (کوه مقدس) قرار گیرم.

هوش مصنوعی: در دشت عشق، محلی که عشق به وفور یافت می‌شود، عقل همچون سلیمان قدرتمند عمل می‌کند و رندان (مردم آزاداندیش و بوالهوس) به یکدیگر کمک می‌کنند و در همزیستی با یکدیگر هستند.

هوش مصنوعی: در آسمان پر ستاره چه کار می‌توانم بکنم؟ کجا می‌توانم بروم؟ سرم به خانه زنبوران داده شده و عریان هستم.

هوش مصنوعی: هیچ کس به حقیقت مطلق و یقین در کعبه نرسیده است، اما هر کسی نشانه‌ای از آتش را از دور مشاهده کرده است.

هوش مصنوعی: با درد و رنج خود زندگی کن، چون در زندگی بر اثر زمان، نشانه‌ای واضح از زندگی‌تان در انتهای راه خواهد بود.

هوش مصنوعی: چشم تو را به میکده بخشیده‌اند و این نشان از پیوند نزدیک دل و نگاه دارد که از دور به تو می‌نگرد.

هوش مصنوعی: این کارخانه ما را به یاد زنجیر فیل می‌اندازد، همچنان که مور به طور ناچیز زنجیری در دست دارد.

هوش مصنوعی: نمی‌توان به اوج فکر و اندیشه دست یافت؛ باید تلاش و کوشش کرد تا به مقام و منزلت بالایی رسید. این مسأله باعث شده تا شخصی مثل صائب با شور و اشتیاق به این هدف برسد.