هوش مصنوعی: روی تو چنان زیباست که هر کسی برای دیدن آن آماده و مشتاق می‌شود و جلوه‌گری‌اش باعث به هم ریختن عقل و دل می‌گردد.

هوش مصنوعی: در شب، موهای بلند و مشکی او را به یاد گرد و غبار سپاهیان می‌آورد و خط مژگانش، که همچون ناز و بازیگوشی است، به طرز خاصی دلربا و جذاب است. این زیبایی موجب تحول و دگرگونی می‌شود.

هوش مصنوعی: مانند لاله‌ای که در پیاله‌ای قرار دارد، زیبایی تو موجب شده است که احساسات و شور و شوق من به شدت زنده و پرانرژی باشد، همان‌طور که قمر در وضعیت نامتعادلی قرار دارد.

هوش مصنوعی: زیبایی تو باعث شد تا به محاسبه و حساب بکشم؛ از بی‌حسابی فاصله بگیر که روز حسابرسی فرارسیده است.

هوش مصنوعی: آن سنگ قیمتی زیبا که از آن، مایعی شیرین و خوشمزه می‌چکد، به اندازه‌ای بی‌ارزش و بی‌آب شده که انگار مانند حرکتی ظاهری از روی سطح یک سراب است.

هوش مصنوعی: خطوط صورت تو مانند گلی است که در آتش می‌سوزد و آن سیم خالص تحت تأثیر نفس گرم تو به آب تبدیل شده است.

هوش مصنوعی: چهرهٔ آتشین که باعث سوختن جهان بود، از دود تلخ ناشی از آن خط ستمگر، خود نیز آسیب دیده و سوخته است.

هوش مصنوعی: شکر که آن را داشتید، از طوطی‌ها دریغ نکنید؛ سرانجام سپاه مور هم از آن بهره‌مند شد.

هوش مصنوعی: چهره تو مانند غنچه گلی است که به خاطر زیبایی‌اش، دیگران آن را مصرف نکردند و فقط به خاطر عطر و گلابش خرج شده است.

هوش مصنوعی: نامه امید عاشقان، که خطی از عشق و آرزوست، به گونه‌ای تبدیل شد که مانند آیه‌ای از عذاب به نظر می‌رسد و رحمت را از آن‌ها دور کرده است.

هوش مصنوعی: چشم تو آن‌قدر دل‌های عاشقان را خراب کرد که خودت هم از این خراب شدن بی‌نصیب نماندی.

هوش مصنوعی: زیبایی تو چنان درخشان است که از اوج مقام و اعتبار خود، به سمت صفای آفتاب تابیده است.

هوش مصنوعی: وقتی که خط خطابی بر چهره‌ی فرمانده نازل شد، سر به زیر انداخت و مدتی هرچند کوتاه، از زیبایی زلف تو که بر گردنش افکنده شده، بهره‌مند شد.

هوش مصنوعی: نقش و نگار در توضیح چهره‌ات ظاهر شد، هر نقطه از خال تو به اندازه چندین کتاب داستان دارد.

هوش مصنوعی: چهره‌ای که به‌خاطر نور خورشید زیبا و درخشان بود، حالا به رنگ سیاه و تیره درآمده و مانند پرهای یک کلاغ شده است.