هوش مصنوعی: درد و رنجی که کوه را به شدت تحت تاثیر قرار داد و لاله‌ها را گرم و شاداب کرد، به ما نیز منتقل شد و بر دل ما فشار آورد.

هوش مصنوعی: هر کسی که در زندگی به کم عمری به زیبایی و سادگی لاله‌ها توجه کند و در عین حال به چالش‌های دنیا فکر کند، در واقع یک تجربه عمیق و ارزشمند را به دست آورده است.

هوش مصنوعی: لیلی به خاطر این که عاشق مجنون شد، چشمانش مانند کاسه‌ای تاریک و غمگین شد.

هوش مصنوعی: چهره‌ات مانند ماه درخشان و زیبا شده است، به طوری که اثر شراب بر آن نمایان است. هر حلقه‌ای از موهای تو همچون نوری اطراف چهره‌ات را احاطه کرده است.

هوش مصنوعی: هر قسمت از دل من به جهانی از درد و اندوه می‌افتد. ای کاش می‌دانستی که این کودک ناتوان چه بلایی بر سر این نامه آورده است.

هوش مصنوعی: درد و رنجی که ما برای هزار سال تحمل کرده‌ایم، تنها با یک نفس عمیق و نوشیدن شراب دوساله‌ی پیر مغان درمان شد.

هوش مصنوعی: خوشبختی و کامیابی من به قدری ارزشمند است که حتی اگر نصیب من هم نشود و قسمت من به سگان هم داده شود، باز هم همین خوشبختی به من افتخار می‌کند.

هوش مصنوعی: صائب به این موضوع اشاره دارد که او از اندیشه‌های لذت‌طلبی و خوش‌گذرانی، رنج نمی‌کشد. هر کسی که بتواند به درد و رنج خود مانند گل لاله، صبر و قناعت را بیاموزد، در واقع در زندگی‌اش به آرامش و نیازمندی خود تکیه کرده است.