هوش مصنوعی: کسی که خوشحال و راضی است، به مانند گلی که خوشبو و زیباست، از دنیا رفته و با خود هیچ چیز از اینجا نبرده است. او زندگی‌اش را ساده و بی‌خود از تجملات گذرانده و از قصر و کاخ‌های فخریف دوری کرده است.

هوش مصنوعی: به اندازه‌ای که برای دنبال کردن عمر تلاش کردیم، این زندگی مانند آهویی فراری بود که حتی لحظه‌ای به ما نگاه نکرد.

هوش مصنوعی: تنها من هستم که در راه عشق با تسلیم پیش می‌روم، هیچ‌کس دیگری با دستان بسته نمی‌تواند شنا کند.

هوش مصنوعی: اگر ارزشی نداشته باشیم، حتی جواهرات نیز به خاطر کم بودن ارزششان خراب می‌شوند. آسمان هم بی‌دلیل ما را در دو جهان (دنیا و آخرت) ارزشمند ندانسته است.

هوش مصنوعی: موی سفید به خاطر شانه زدن تو جوان‌تر و سرزنده شد، اما شانه نتوانست گره از زلف‌های مشکین تو باز کند.

هوش مصنوعی: با اندوه عمیق من، چه کاری می‌تواند بکند روزگار پر از ستاره. هیچ گاه به خاطر مشکلات، از ارزش و زیبایی عشق و وفا کاسته نشده است.

هوش مصنوعی: کسی که به معشوق و محبت توجه کند، در هیچ یک از کارهایش دچار اشتباه نخواهد شد و همیشه در فکرش درست عمل می‌کند.