هوش مصنوعی: چرا در پی راحت‌طلبی هستی، مثل کسانی که به شهوات خود دلبسته‌اند؟ وقتی که راهی طولانی در پیش داری، چرا به عقب برمی‌گردی؟

هوش مصنوعی: شکر نعمت و برکت خداوند، حمایت از کسانی است که تحت فشار و بدون پناه هستند. حال چگونه می‌توانیم این پرنده خوشبختی را در قفس محبوس کنیم؟

هوش مصنوعی: در دنیای فاسد و ناکارآمد، مانند عنکبوتی که با تار و پود خود دام می‌سازد، چرا باید تلاش کنیم که زندگی خود را به دام مگس‌ها بیندازیم؟

هوش مصنوعی: در سفری که دور و سخت است، باید برای بقا تلاش کرد و این در حالی است که صرف عمر در گفت‌وگو‌های بی‌محتوا همچون زدن زنگی بی‌فایده است.

هوش مصنوعی: در جستجوی گوهری هستی که از دست می‌رود، مانند غواصانی که برای پیدا کردن جواهرات به زیر آب می‌روند و در این کار جانشان را هم به خطر می‌اندازند. چرا این کار را می‌کنی؟

هوش مصنوعی: شایسته است که انسان‌ها به شأن و جایگاه خود احترام بگذارند. دیگو حیات و شیرینی را نباید برای مگس‌ها به دام بگذارند، چرا که آنها اصلاً شایسته‌ی آن نیستند.

هوش مصنوعی: اگر تمام بخل به فریاد تبدیل شود، دیگر چگونه می‌توان به یاری فریاد نیازمند رسید؟

هوش مصنوعی: می‌توان مدتی طولانی از اندوه و regrets آه کشید، اما چرا دل خود را در اختیار هوس‌ها قرار دهیم و به آن‌ها اجازه دهیم که ما را تحت کنترل بگیرند؟

هوش مصنوعی: در فصل بهار زندگی، صدای ناله و اندوه دیگر جایی ندارد، چرا که پرنده بلبل با آوازش می‌تواند گل را بیدار کند و غنچه‌ها را شکوفا کند.

هوش مصنوعی: شاید چون کودک بی‌تجربه در باغی، ما نیز در زندگی، از میوه‌های نارس و تلخ بهره می‌بریم و دلیلش چیست؟

هوش مصنوعی: دنیا پر از وحشت و ناآرامی است و هیچ جایی برای آسایش و آرامش وجود ندارد. حالا چرا در این قفس تنگ خود را برای زندگی کردن آماده نمی‌کنی؟

هوش مصنوعی: هر کس که از گناه دور است، از مشکلات و دردسرها راحت است. اگر خیانت‌کار نیستی، پس چرا باید با پلیس یا نگهبانان درگیر شوی؟

هوش مصنوعی: زندگی با آدم‌های خسیس انسان را دچار دل‌سردی و ناامیدی می‌کند. زندگی با چنین افراد، مانند آبی است که رنگ و لعاب خود را از دست داده و بی‌کیفیت شده است. در واقع، زندگی با خسیسان خواسته‌های روحی و عاطفی ما را نابود می‌کند و باعث می‌شود که احساس خوشبختی و آرامش نداشته باشیم.

هوش مصنوعی: تیرکمان پر از تیر، رنگین‌لباسی به هدف می‌زند، مانند کودکان که همیشه به لباس‌های رنگارنگ میل می‌کنند.

هوش مصنوعی: در مسیر دوری که حتی برق و باد نیز آن را می‌سوزاند، چرا باید خواب آسایش را فدای امید به صدای جرس کنم؟

هوش مصنوعی: در جایی که دید محدود و کوتاه است و مانند آینه تنها نور را منعکس می‌کند، چرا باید به دنبال دریافت و جذب نور از دیگران باشیم؟

هوش مصنوعی: کارهای نادرست و ناپسند یک نفر را نمی‌توان با آموزش تغییر داد. چرا باید تلاش کنیم تا به این فرد بی‌فایده تعلیم بدهیم؟