گنجور

غزل شمارهٔ ۳۸۳۸

وفا طلب زجهان فنا نباید شد
امیدوار به این بیوفا نباید شد
درین قلمرو آفت به جز مقام رضا
دگر به هیچ مقامی رضا نباید شد
خوش است عالم آزادگی وعریانی
اسیر بند گران قبا نباید شد
برید دانه زخرمن به آسیا افتاد
زهمراهان موافق جدا نباید شد
درین زمانه حیات دو روزه بسیارست
رهین منت آب بقا نباید شد
سعادتی که زآغوش خار می گوید
که ناامید زلطف خدا نباید شد
ملایمت به خسیسان ثمر نمیدارد
چوگل به روی خس وخار نباید شد
نکرده دانه خود پاک چون ستاره صبح
غبار خاطره این آسیانباید شد
صریر خامه همین پند می دهد صائب
که با سیاه دلان آشنا نباید شد

اطلاعات

وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

وفا طلب زجهان فنا نباید شد
امیدوار به این بیوفا نباید شد
هوش مصنوعی: از دنیا و چیزهای فانی انتظار وفا نداشته باش، زیرا در این جهان بی‌وفا نباید امیدوار بود.
درین قلمرو آفت به جز مقام رضا
دگر به هیچ مقامی رضا نباید شد
هوش مصنوعی: در این دنیا، تنها رضایت از خداوند باید در اولویت قرار گیرد و هیچ چیز دیگری را نباید به عنوان رضایت بالاتر از آن محسوب کرد.
خوش است عالم آزادگی وعریانی
اسیر بند گران قبا نباید شد
هوش مصنوعی: عالمی که در آن آزادی و بی‌پروایی وجود دارد، زیباست. نباید به زنجیرهایی که ما را محصور می‌کنند تن داد.
برید دانه زخرمن به آسیا افتاد
زهمراهان موافق جدا نباید شد
هوش مصنوعی: دانه از خوشه جدا شد و به آسیاب افتاد، باید مراقب بود که از همدلان و همراهان خوب دور نشویم.
درین زمانه حیات دو روزه بسیارست
رهین منت آب بقا نباید شد
هوش مصنوعی: در این زمانه، زندگی کوتاه و گذراست و ما نباید به خاطر نعمت‌های زودگذر و موقتی، وابسته و بدهکار آن‌ها شویم.
سعادتی که زآغوش خار می گوید
که ناامید زلطف خدا نباید شد
هوش مصنوعی: خوشبختی‌ای که از آغوش خاری نشأت می‌گیرد، به ما یادآوری می‌کند که نباید از رحمت خدا ناامید شویم.
ملایمت به خسیسان ثمر نمیدارد
چوگل به روی خس وخار نباید شد
هوش مصنوعی: مدارا و لطافت با افراد بخیل و ناراست فایده‌ای ندارد، مانند این است که بخواهی گل را در میان علف هرز پرورش دهی.
نکرده دانه خود پاک چون ستاره صبح
غبار خاطره این آسیانباید شد
هوش مصنوعی: پاک و بدون نقص بودن خود را باید مانند ستاره‌های صبح حفظ کنیم، و غبار یاد و خاطره‌ی این روزهای پرآشوب را دور کنیم.
صریر خامه همین پند می دهد صائب
که با سیاه دلان آشنا نباید شد
هوش مصنوعی: نوشتن این بیت به ما یادآوری می‌کند که نباید با افرادی که دل‌های تیره و خبیث دارند، ارتباط برقرار کرد.