هوش مصنوعی: آیا بر روی چهره‌ات نگاهی می‌افتد که رنگش به قلب می‌ریزد؟ انگار که زهر از مژه‌های سیاهت فرو می‌ریزد.

هوش مصنوعی: ستاره در آغاز روز به روشنی آفتاب تبدیل می‌شود. خوشا به حال دلی که در آن زیبایی و نور حضور دارد.

هوش مصنوعی: نمی‌توانم تحت تأثیر انتقادات دیگران قرار بگیرم، زیرا اگر کسی بخواهد مرا بترساند، باید قوی‌تر از آن باشد که با چیزهای بی‌اهمیت مثل برگ کاه، ترس را به من القا کند.

هوش مصنوعی: توانایی من از دست و دل سردم گرفته شده است و حال من مانند برگ‌های پاییزی است که از درخت می‌ریزد و چشمانم پر از حسرت است.

هوش مصنوعی: شخصی که دلی شکسته و غمگین دارد، مانند قلمی است که از مژه‌هایش اشک سیاه و غمناک می‌ریزد.

هوش مصنوعی: نفس خود را از افرادی که در عشق و احساسات عاطفی ذوب شده‌اند دریغ نکن، زیرا آن‌ها به قدری غمگین و شاعرانه هستند که اشک‌هایشان مانند زلف‌شان به آرامی فرو می‌ریزد.

هوش مصنوعی: به امید استقامت و پایندگی در دوران پیری نباش، زیرا همچنان که ستاره‌ها در این صبح می‌افتند و محو می‌شوند، ثبات و ماندگاری نیز زودگذر است.

هوش مصنوعی: کسی که در پی خواسته‌های بی‌اساس خود است، اشتباهاتش را درست می‌پندارد، حال آنکه همان فرد بدون هیچ دلیلی به من آسیب می‌زند و خون مرا می‌ریزد.

هوش مصنوعی: نفس عمیق و طولانی صائب از دل شکسته‌اش برمی‌آید، به اندازه‌ای که خطی که می‌نویسد، برایش اندوه و حسرت به همراه دارد.