هوش مصنوعی: از زیبایی تو، دل آسمان چنان زیر و رو می‌شود که ستاره‌ها همچون برگ‌های پاییزی می‌ریزند.

هوش مصنوعی: آفرین بر آن گل زیبا که زیبایی‌اش را به نمایش می‌گذارد و در عوض، گلبرگ‌هایش را به خاطر باغبان می‌ریزد.

هوش مصنوعی: به دنبال خوش‌اقبالی از آسمان نباش، زیرا به‌سادگی نمی‌توان از دست این جانِ سخت و مقاوم بهره‌مند شد.

هوش مصنوعی: به واسطه‌ی سختی‌ها و دردهایی که در زندگی وجود دارد، چهره‌ای که زینت و زیبایی آن به خطر افتاده، نباید ارزش و کرامت خود را به افرادی که در پایین‌ترین سطح قرار دارند، بدهد.

هوش مصنوعی: در فضای تنگ ناودان، چه زیبایی‌ای می‌تواند نمایان شود؟ کدام عظمت می‌تواند از زبان من بیان شود؟

هوش مصنوعی: تنها در صورتی که فاصله‌ای در کاروان زندگی وجود نداشته باشد، می‌توان انتظار داشت که جواهراتی از ریسمان بریزد.

هوش مصنوعی: دل غمگین نمی‌شود وقتی که داغ عشق در دلش ایجاد می‌شود، چون وقتی تنور سرد می‌شود، نان هم به زمین می‌افتد.

هوش مصنوعی: به من خبر نده و نزدیک بالینم نیا، تا مبادا که از شدت درد، مغز از استخوان‌هایم فرو بریزد.

هوش مصنوعی: آن کسی که شراب صاف و باQuality را به درد دل‌ها می‌افشاند، برای کسی که کم نوشیده، اثر خاصی ندارد.