هوش مصنوعی: اگر خواجه چشمش را با تدبیر سیر کند، بهتر از این است که بخواهد صد نفر گرسنه را سیر کند.

هوش مصنوعی: سال‌هاست که دل شاد و خوش ما خراب و ویران است. چه کسی می‌تواند در این معبد بت‌ها راه حق را پیدا کرده و آن را آباد کند؟

هوش مصنوعی: من به عشق و از راه جوانمردی تربیت یافته‌ام، پس چرخ زمان که ناحق است، چگونه می‌تواند مرا پیر کند؟

هوش مصنوعی: سخنان عشق در دل زاهدان تأثیری نمی‌گذارد، چرا که نفس صبح نمی‌تواند با غنچه هماهنگ شود و تصویر روشنی را ارائه دهد.

هوش مصنوعی: آن کسی که می‌تواند ماه و پارچه کتانی را با شکر و شیر ترکیب کند، می‌تواند ما و تو را نیز با هم آشتی دهد.

هوش مصنوعی: هیچ چیز در دنیا به اندازه آزادی ارزش ندارد. اینکه انسان به استقلال خود پایبند باشد، غیرممکن است که این حالت تغییر کند.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس از موی کسی که گره خورده است، با دندان باز نکرده؛ آیا شانه‌ای می‌تواند مانند شکاف‌های در آن زلف گره‌دار این کار را انجام دهد؟

هوش مصنوعی: اگر دل کسی از درد و رنجی خسته باشد و در آن عشق و صداقت وجود داشته باشد، حتی چیزهای به شدت خراب و آسیب‌دیده هم می‌توانند مفید و کارآمد شوند.

هوش مصنوعی: آیا کسی را می‌شناسی که در این فصل بهار، هر کس که دیوانه نشده باشد را به زنجیر ببندد؟

هوش مصنوعی: چشم سرشار از خواب تو، باعث مرگ جهانیان شده است و پشت شمشیر تو، زندگی به مانند ضربه‌ای از شمشیر دیگر در حال تأثیرگذاری است.

هوش مصنوعی: همه می‌دانند که چه کسی بی‌گناه است و چه کسی ستمگر. اگر شخصی پست و بی‌مقدار بخواهد از طلاهای باارزش و گرانبها استفاده کند، باز هم ارزش او تغییر نخواهد کرد.

هوش مصنوعی: نبرد تشنگی در میان شن‌های روان، چه تاثیری می‌تواند بر دل‌های سوزان از درد و کمبود آب بگذارد؟