هوش مصنوعی: به تیر و کمان و شمشیر بخشیدند و سینه‌ای گرم و پرشور مانند خورشید به من عطا کردند.

هوش مصنوعی: جام خورشید پر از نور و روشنی است و این نور بیش از آن چیزی است که آسمان می‌تواند تحمل کند. اما من که تشنه معرفت و حقیقت هستم، این جام را به من داده‌اند.

هوش مصنوعی: رنگ و بوی زیبای باغ بهشتی را جمع کرده و به سیب ذقن هدیه دادند.

هوش مصنوعی: از آن پیچ و تاب‌هایی که در موهای سیاه او وجود دارد، چند تای آن را به دشت‌های ختن هدیه دادند.

هوش مصنوعی: پیچ و تاب موی کمر، زلف پریشان را به سخن آورد و جلوه‌ای خاص به آن بخشید.

هوش مصنوعی: نوری که از چشم سهیل ساطع می‌شود، در جام باده‌ای ریخته می‌شود. این باده جرعه‌ای است که از لب‌های لعلین او به خوش‌شانسی بخشیده شده است.

هوش مصنوعی: چند لحظه‌ای از نظرها پنهان شده، اما زیبایی چهره آن بدن نقره‌ای، به خاطر آن راز و رمزها جلوه‌گر شده است.

هوش مصنوعی: در روز قیامت، ما به خاطر اشتباهاتمان عذری خواهیم خواست، و آن چشمی که ما را به گناه کشاند و امید بخشید، نمی‌تواند ما را از عذاب نجات دهد.

هوش مصنوعی: نگاه‌کنندگان به جهان، زندگی‌های خود را پیش از پایان، به نقد و بررسی گذاشتند و به آن گل‌های جوان زندگی‌شان عطا کردند.

هوش مصنوعی: قمریانی که در این دایره زندگی می‌کردند، تمام عمر خود را به آن درخت سرو و باغ اختصاص دادند.

هوش مصنوعی: اگر در زمانی که یوسف‌صفتان بر تن پیراهنی دارند، در حال احرام به سرزمین خود هستند، به یاد غریبی خود در وطن با احساس تعلق می‌پردازند.

هوش مصنوعی: اگر کسی با شیرینی و خوش‌قولی به ما نزدیک شود، ممکن است که در نتیجه، گناه و نادرستی‌های ما مورد توجه قرار گیرد و باعث شود که از دیگران، مانند طوطی‌ها، حرف‌های زیبا بشنویم.