هوش مصنوعی: نور و روشنی که در این دنیا وجود دارد، برای همگان مثل شبنمی است که بر روی گل‌ها نشسته و جلوه‌گری خورشید را منعکس می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر هنوز نشانه‌ای از کسانی که مشکلات را حل می‌کنند وجود دارد، آن نشانه به صورتی جمعی و در دل شب پنهان شده است.

هوش مصنوعی: زود از لاغری، توجه دیگران را جلب می‌کنند، مانند ماهی که کسانی که به لطف آسمان رشد کرده‌اند، خود را به نمایش می‌گذارند.

هوش مصنوعی: آنچه در زندگی به دست می‌آید، نصیب کسانی می‌شود که مانند درختان بی‌برگ، به نظر نمی‌رسند که میوه یا ثمره‌ای داشته باشند، در حالی که مانند سرو و بید از زیبایی خاصی برخوردارند.

هوش مصنوعی: انگشتانی که از دست دادن و افسوس بر حال خود می‌مالند، به مانند صدفی شده‌اند که موفقیت‌های افراد بدشانس را در خود جای داده‌اند.

هوش مصنوعی: تشنگانی که به‌دنبال آب زنده و شفا بخش خضر بودند، وقتی که از دور سیاهی را دیدند، به سرعت خشک و ناامید شدند.

هوش مصنوعی: این افراد از نقطه مرکزی جمع خود آگاه هستند و همچون پرگار که دور قلب خود می‌چرخد، به دور عشق و احساساتشان می‌چرخند.

هوش مصنوعی: نوشیدنی‌هایی که به لب‌های گران‌بهای محبوب رسیدند، پاداشی است برای آنکه در دل، عشق و شوق می‌جوشیدند.

هوش مصنوعی: گروهی از مردم با درک درست هدف خود، به مسیر درست رسیدند؛ آنان که از همه چیز، به زیبایی و عمق کلام و سخن پیوستند و در آن غرق شدند.

هوش مصنوعی: همه به خاطر شرم و حیا مانند شبنم روی گل، آب شدند. آن کسانی که ساده‌دل بودند و در این باغ به مانند گل‌ها می‌خندیدند.

هوش مصنوعی: این تصویر، تنها نشان‌دهنده‌ی آرامش ظاهری و سطحی است که به خاطر خواب آلودگی و بی‌اهمیتی ما به وجود آمده است. در واقع، این تصویر چیزی عمیق‌تر و واقعی‌تر از یک مشت آب پراکنده‌شده بر روی زمین نیست.

هوش مصنوعی: اگر در این دنیا پر از مشکلات و سختی‌ها، گلی بدون خار وجود داشت، آن گل فقط به خاطر ارتباط با دیگران و جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کند، به دامن خود زیبایی و لطافت می‌گیرد.

هوش مصنوعی: زندگی بر او تنگ و دشوار شده است، مانند خاتم که دورش محدود است. هرکس را به اندازه‌ی نگینش، خانه‌ای داده‌اند.

هوش مصنوعی: عجب است اگر در روز قیامت، کسانی که در این دنیا حسابگری کردند و به حساب مردم رسیدگی کردند، خودشان از محاکمه و حسابرسی رهایی یابند.