هوش مصنوعی: افرادی که به سوی هدف‌های عالی و معنوی گام گذاشتند، با اراده و قوت قلب خود، بر مشکلات و موانع زندگی فائق آمدند و بر آسمان‌ها نیز پشت پا زدند.

هوش مصنوعی: ساده‌دل‌ها برای درک حقیقت، از شیشه و پیمانه خالی استفاده کردند و به سادگی به کعبه و بتخانه رفتند.

هوش مصنوعی: آسمان بی‌هویت و نام خود، حلقه‌ای به دور خود شکل داده است، درست در جایی که محبوب واقعی خیمه‌گاهی برپا کرده است.

هوش مصنوعی: عمر جاوید و بی‌پایان در دستان گروهی افتاد که با سرانگشتانشان به موهای تو رسیدگی کردند.

هوش مصنوعی: هر کسی که به زیبایی و لطافت دلنشین دسترسی نداشته باشد، در روز قیامت نمی‌تواند از خواب بیدار شود و به تماشا بنشیند.

هوش مصنوعی: من هرگز از عالم مجرد و معنوی شکایت نکردم، اما چه گناهی داشتم که گل به در خانه‌ام آمد و حال مرا به هم ریخت؟

هوش مصنوعی: ناممکن است که با صد اشک و زاری، ذرات خاکی که به چشمان دیوانه من زدند، به راهی بروند.

هوش مصنوعی: این شعر به ما یادآوری می‌کند که جسم انسان، چیزی جز خاک نیست و با وجود این، مورد احترام و سجود فرشتگان قرار گرفته است. آن‌ها برای تکریم انسان و به خاطر روح الهی در وجود او، همچون بوسه‌ای که بر لبه‌های پیمانه می‌زنند، او را گرامی می‌دارند.

هوش مصنوعی: به خاطر داشته باش که باید از جاذبه‌های ظاهری و فریبنده‌ای که ممکن است در ابتدا جذاب به نظر برسند، دوری کنی، زیرا همین ویژگی‌ها می‌توانند باعث آسیب و مشکلات بزرگ‌تری در زندگی‌ات شوند.

هوش مصنوعی: فیض و نعمت‌های عشق و جنون، چیزی از دریا کمتر نیست. حتی اگر بر من دیوانه سنگ پرتاب کردند، من چون مروارید ارزشمند هستم.

هوش مصنوعی: تا زمانی که آن گنج گرانبها به چشمان نامناسبی نرسد، ویرانه‌ای که به رنگ نیلی درآمده، تنها برازنده‌ی اوست.

هوش مصنوعی: در دل سنگی، لاله‌ای پنهان بود که آتش‌نشینان، سکه‌ای داغ با نام من دیوانه ضرب کردند.

هوش مصنوعی: عشق و شور و شوق آغوش مانند دوختن پارچه‌ای زیباست، اما چه دشوار است وقتی شمعی را به دست پروانه بزنند، زیرا پروانه تنها به عشق و نور شمع می‌اندیشد.

هوش مصنوعی: سردمداران با بی‌خیالی و راحتی به دنیای مریدان و عابدان نگاه می‌کنند، در حالی که آنها با تلاش و جدیت، صد دانه سبحه را در کمر خود بسته‌اند.

هوش مصنوعی: برای درک خبر و حقیقت عمیق زندگی، باید به راویان و افرادی که با احساسات و اشک‌های شوق و عشق، مسیر خود را طی کرده‌اند، توجه کرد. آنان با دل‌های پرشور و قدم‌های محکم، داستان‌ها و تجربیات زندگی را به ما منتقل می‌سازند.

هوش مصنوعی: صائب، از احساس شرم بیرون بیا، زیرا در روز نخست خلقت، رسوایی ما را به صدا درآوردند و به همه نشان دادند.