هوش مصنوعی: هرچند آن سرو زیبا در همه جا حضور دارد، اما پیدا کردن مکان او کار آسانی نیست.

هوش مصنوعی: مردم به خاطر حیرت و شگفتی خود در خواب و بی‌هوشی به سر می‌برند، در حالی که حقیقت این است که او همیشه و در همه جا در میان همه است.

هوش مصنوعی: امکان ندارد که تو از من دور شوی؛ زیرا شفافیت دل‌ها باعث می‌شود که همیشه تو را ببینم.

هوش مصنوعی: هر کسی که از دکان تو قصد سفر کند، حتی اگر به بهشت برود، در واقع در حال بازگشت به عقب است.

هوش مصنوعی: محبت و یاد تو در دل ما وجود دارد، اما تصوری که از تو داریم، با آنچه در واقعیت هستی فاصله دارد، مشابه تصویر در آینه که از خود آن جداست.

هوش مصنوعی: در جستجوی حقایق و دانش، یافتن افرادی که بتوانند راه را به ما نشان دهند، بسیار سخت است. در حقیقت، در هر جایی نشانه‌هایی از زندگی و جاودانگی وجود دارد، اما مشاهده و درک آن‌ها نیاز به بصیرت و تلاش ویژه‌ای دارد.

هوش مصنوعی: صاحب‌نظران که در دل داغ و درد دارند، مانند مشک خوشبو در شکم غزالان سرزمین ختا هستند.

هوش مصنوعی: دل سخت تو از شوق و دلتنگی ما بی‌خبر و آسوده است. آیا آن کسی که نشانه‌گذار راه است، از وضعیت خود و متوجه شدن از ما خبر دارد؟

هوش مصنوعی: هیچ راهی نیست که در را به روی او باز کنند، زیرا او از کسانی است که در گروه مردان خدا قرار دارد.

هوش مصنوعی: سر آزاد و مشکلاتی که دولت ایجاد می‌کند، بعید است که شمشیر بر فرق من بیفتد، چرا که از بالای پرنده‌ای بزرگ و مقدس به من می‌رسد.

هوش مصنوعی: مسافر یا رهگذری که دنیای مادی را پشت سر می‌گذارد و بار سنگینی ندارد، در مسیر خود با مشکلات و موانع رو به رو می‌شود که در اینجا به مانند خارهایی در راهش هستند. اما او با دعا و نیایش، به نوعی با این چالش‌ها مواجه می‌شود و امیدوار است.

هوش مصنوعی: هر کسی که در این مسیر فداکاری کرده و جان خود را داده، به حقیقت و مقصدی عمیق دست یافته است. همچنین هر کس که از جایگاه خود حرکت کرده، در حقیقت در جایگاه درست و معناداری قرار دارد.

هوش مصنوعی: از محبت و گرمای وجود تو، دل‌ها که غمگین و افسرده بودند، دیگر افسرده باقی نمی‌مانند. وجود تو مانند نفس‌های آزادکننده‌ای است برای کسانی که در درون خود درد و رنج دارند.