هوش مصنوعی: دل روشنی که با ما صاف و بی‌پرده بود، هرگز نتوانست نسبت به حرارت عشق خاموش شود، و پروانه‌ای که به خاطر این عشق سوخته، نتوانست از گناه خود پاک شود.

هوش مصنوعی: شبنم از سوراخی در نور خورشید بیرون آمد، اما سر ما به قدری شایسته و مناسب نبود که بتواند به کلاهی زیبا بدل شود.

هوش مصنوعی: علفی که به تیغ‌های تیز و خطرناک حوادث تبدیل می‌شود، دل هر کسی را می‌آزارد که از آلودگی‌های خود دور نشده و پاک نگردیده است.

هوش مصنوعی: خنده صبح با رنگ خونین آسمان در هم آمیخته است و هیچ‌کس نتوانسته شاد بماند چون همگی غمگین هستند.

هوش مصنوعی: هر کسی که در مسیر تلاش و سختی قدم نگذارد، مانند کاهی می‌ماند که در دشت باقی مانده و هیچ ارزشی ندارد.

هوش مصنوعی: در بهشت بر روی کسی که از باظلم و ستم آسیب ندیده و دلش جریحه‌دار نشده، در بسته است.