گنجور

غزل شمارهٔ ۳۴۱۶

تا کیم نوحه به گوش از دل ناشاد رسد؟
تا نظر باز کنم ناوک بیداد رسد
بر سر هر گره زلف تو لرزم که مباد
دست خشکیده ای از جانب شمشاد رسد
می شود دل نشود مضطرب از آمدنت؟
دست و پا گم نکند صید چو صیاد رسد؟
جگرم تازه نشد از گهرافشانی ابر
مگر این سوخته را برق به فریاد رسد
مور شو مور، که حکمت به سلیمان گذرد
گر به صحرای تو با لشکر ایجاد رسد
نرود کاوش رشک از دل عاشق که هنوز
ناله تیشه به گوش از دل فرهاد رسد
بر سر قسمت تیغ و قلم آید چو قضا
منشی ظلم ترا خامه فولاد رسد
رو به دل بردن صائب چو کند چهره او
از دو جانب سپه زلف به امداد رسد

اطلاعات

وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

تا کیم نوحه به گوش از دل ناشاد رسد؟
تا نظر باز کنم ناوک بیداد رسد
هوش مصنوعی: تا کی باید به گوش من اندوه و ناله برسد؟ وقتی چشم‌هایم را باز کنم، تیر ظلم و بی‌عدالتی می‌آید.
بر سر هر گره زلف تو لرزم که مباد
دست خشکیده ای از جانب شمشاد رسد
هوش مصنوعی: من در کنار هر گیسوی تو به تردید می‌لرزم که مبادا کسی با دست سرد و بی‌احساس به من نزدیک شود.
می شود دل نشود مضطرب از آمدنت؟
دست و پا گم نکند صید چو صیاد رسد؟
هوش مصنوعی: آیا ممکن است دل منتظر تو بیقرار نشود؟ آیا صید هنگام نزدیک شدن صیاد، دست و پای خود را گم نمی‌کند؟
جگرم تازه نشد از گهرافشانی ابر
مگر این سوخته را برق به فریاد رسد
هوش مصنوعی: دل من از بارش باران آرام نمی‌گیرد، فقط اگر این آتش سوخته به کمکم بیاید.
مور شو مور، که حکمت به سلیمان گذرد
گر به صحرای تو با لشکر ایجاد رسد
هوش مصنوعی: ای مور، خود را به حالتی منهم کن، زیرا اگر حکمت و دانایی به سلیمان برسد، حتی اگر در بیابان تو نیز با لشکری از موجودات نیاید، تو باید خود را آماده کنی.
نرود کاوش رشک از دل عاشق که هنوز
ناله تیشه به گوش از دل فرهاد رسد
هوش مصنوعی: عشق در دل عاشق نمی‌میرد و همواره اثرات آن باقی می‌ماند، همان‌طور که هنوز صدای ناله و درد فرهاد که عاشق شیرین بود، در صداها تنیده است.
بر سر قسمت تیغ و قلم آید چو قضا
منشی ظلم ترا خامه فولاد رسد
هوش مصنوعی: زمانی که سرنوشت و تقدیر بر سر خط و قلم می‌آید، در آن هنگام، ظلم تو بر منشی‌گری به مانند قلمی از فولاد خواهد بود.
رو به دل بردن صائب چو کند چهره او
از دو جانب سپه زلف به امداد رسد
هوش مصنوعی: وقتی چهره‌اش از دو طرف زلف‌هایش را به دوش می‌کشد، دل‌ها را به خود جلب می‌کند.