گنجور

غزل شمارهٔ ۳۴۰۰

پایم از گرمی رفتار چنان می‌سوزد
که دل آبله بر ریگ روان می‌سوزد
وادی شوق چه وادی است که طفلی به هوس
گر کند مرکب نی گرم، عنان می‌سوزد
حرم عصمت میخانه چه دارالامنی است
شمع مهتاب به فانوس کتان می‌سوزد
دل بیدار ازین صومعه‌داران مطلب
کاین چراغی است که در دیر مغان می‌سوزد
آتشین شکوه‌ای از لعل تو در دل دارم
که اگر لب بگشایم دو جهان می‌سوزد
صبح محشر ز جگر صد نفس سرد کشید
همچنان لقمه عشق تو دهان می‌سوزد
چون به دیوان برم این تازه غزل را صائب؟
که به یک چشم زدن کلک و بنان می‌سوزد؟

اطلاعات

وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

پایم از گرمی رفتار چنان می‌سوزد
که دل آبله بر ریگ روان می‌سوزد
هوش مصنوعی: پایم به خاطر محبت و گرمی رفتارت، آن‌قدر می‌سوزد که دل کسی که روی ریگ می‌خوابد، اذیت می‌شود.
وادی شوق چه وادی است که طفلی به هوس
گر کند مرکب نی گرم، عنان می‌سوزد
هوش مصنوعی: وادی شوق، منطقه‌ای است که در آن اشتیاق و آرزوها به اوج می‌رسد. در این فضا، اگر کودکی بخواهد با مرکب نیکو و دلخواهش برود، تمام توجه و تمرکزش را صرف می‌کند و به شدت به آن مسیر می‌پردازد. در واقع، شوق و علاقه او به چیزی، او را به شدت متمرکز و پایبند می‌کند.
حرم عصمت میخانه چه دارالامنی است
شمع مهتاب به فانوس کتان می‌سوزد
هوش مصنوعی: مکان مقدس و پاکی که معصومیت در آن وجود دارد، مانند یک پناهگاه امن می‌ماند. در این فضا، نور شمعی که همچون مهتاب می‌تابد، در فانوسی از پارچه‌ی کتان روشن می‌شود.
دل بیدار ازین صومعه‌داران مطلب
کاین چراغی است که در دیر مغان می‌سوزد
هوش مصنوعی: دل هوشیار از این زاهدان مطلب که این نوری است که در میخانه‌ها روشن است.
آتشین شکوه‌ای از لعل تو در دل دارم
که اگر لب بگشایم دو جهان می‌سوزد
هوش مصنوعی: در دل من زیبایی و جذابیتی از تو وجود دارد که اگر آن را بیان کنم، همه چیز را در آتش خواهد سوزاند.
صبح محشر ز جگر صد نفس سرد کشید
همچنان لقمه عشق تو دهان می‌سوزد
هوش مصنوعی: صبح روز قیامت، از دل‌تنگی و درد، صدبار نفس عمیق کشیدم، اما همچنان یاد عشق تو به شدت درونم را می‌سوزاند.
چون به دیوان برم این تازه غزل را صائب؟
که به یک چشم زدن کلک و بنان می‌سوزد؟
هوش مصنوعی: وقتی به دفتر اشعارم می‌روم، این غزل جدید را چگونه عرضه کنم؟ زیرا در یک لحظه می‌تواند باعث از بین رفتن قلم و دستم شود.