هوش مصنوعی: اگر به دل خود آلودگی نگذاریم، نباید پشت به دیدار خوشبختی کنیم.

هوش مصنوعی: از آنجا که زندگی کوتاه است و حرف‌های بی‌مورد نمی‌ارزد، باید از گفتن سخنان بیهوده پرهیز کرد.

هوش مصنوعی: بالش نرم جایی است که خواب‌های سنگین در آن آغاز می‌شود، بنابراین نباید به حمایت و اطمینان از خواب عمیق تکیه کرد.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی از آتش نجات پیدا کنی، نباید به شادی و خنده‌ی پرنده‌ای که در قفس است، بی‌توجهی کنی.

هوش مصنوعی: با چیزی که ارزشش به قلب و احساسات انسان مربوط می‌شود، نمی‌توان مانند کالای گرانبهایی چون طلا و نقره با بی‌اعتنایی برخورد کرد.

هوش مصنوعی: اگر دل کسی خسته باشد، با یک پیغام شیرین هم نمی‌توان قلبش را شاد کرد. زندگی تلخ و دشوار است و نمی‌توان آن را به راحتی به دیگران منتقل کرد.

هوش مصنوعی: باران رحمت، برای هر زمینی که شور و شوره دارد، مناسب نیست. همچنین، برای کسی که به هوشیاری‌اش آگاه است، نباید باده‌ای که وظایف و مسئولیت‌ها را همراه دارد، سرو کرد.

هوش مصنوعی: بیشتر دردها به خاطر پزشکان و درمانگران افزایش پیدا می‌کند. نباید غم خود را به کسی که برای دلخوشی آمده، بگوییم.

هوش مصنوعی: از چهره تازه و شاداب، خون خریداران به جوش می‌آید، بنابراین نباید محصولات قدیمی و کهنه را به بازار عرضه کرد.

هوش مصنوعی: مردم با دیدی محدود و سطحی به ظواهر نگاه می‌کنند، بنابراین نمی‌توان به ظاهر و لباس شخص اکتفا کرد و باید به عمق شخصیت او توجه کرد.

هوش مصنوعی: وقتی زیبایی بدون مراقبت بماند، ممکن است به خطر بیفتد. نباید خارها را از دور گلستان برداشت، زیرا ممکن است آسیب برساند.

هوش مصنوعی: دل آزاد خود را همچون بخیلان، نباید به پول و سرمایه بند کرد.