هوش مصنوعی: وقتی که رنگ چهره‌ات از شراب سرخ شود، کسانی که به تماشای تو نشسته‌اند، چشمانشان از شدت زیبایی پر از اشک و خون می‌گردد.

هوش مصنوعی: حسن از وظایف آینه است که تصویر خود را به وضوح نشان می‌دهد؛ چه جای تعجب است اگر لیلی به خاطر عشق مجنون شود؟

هوش مصنوعی: از بوسه آن لب زیبا و دل‌انگیز، روزی احساس می‌کنم که باید بیشتر به پاس احترام و محبت نگاه دارم.

هوش مصنوعی: هر کسی که دیوانه شد، دیگر از نصیحت و پندگویی آدم نمی‌شود. وقتی که خون به رنگ مشکی درمی‌آید، غیرممکن است که دوباره به رنگ خونین خودش برگردد.

هوش مصنوعی: لب‌های سرخ و زیبای تو توانسته‌اند دل عاشق را از خونریزی و درد رهایی بخشند. حالا دل عاشق با چه امیدی دوباره به درد و خونریزی دچار شود؟

هوش مصنوعی: خداوند از گناهانی که بندگان مرتکب می‌شوند، نگران نیست و مانند دریا که از سیل نمی‌تواند تغییر کند، رحمتش ثابت و تغییر ناپذیر است.

هوش مصنوعی: نعمت و رحمت الهی در دل‌های آلوده نازل نمی‌شود. زمانی که دل مانند یک ظرف خالی از شراب باشد، می‌تواند به جایگاه و منزلت بزرگی مثل افلاطون تبدیل شود.

هوش مصنوعی: چشمی که خالی از بینش باشد، به چیزی مانند گرد و غبار مرغی افسانه‌ای دست نمی‌یابد. همچنان که کسی که از حقیقت آگاه نیست، نمی‌تواند به دنیای بی‌نهایت و بی‌شکل پی ببرد.

هوش مصنوعی: راه نجات از بی‌توجهی و خواب‌آلودگی این است که بیدار باشیم، زیرا این لشکر ممکن است به‌سرعت در اثر حمله ناگهانی به هم بریزد.

هوش مصنوعی: شخصی که به شدت احساس حسرت و اندوه دارد، در حالی که غرق در غم است، شگفتی می‌کند که چگونه ممکن است فرهاد دیشب در خواب، بر تختی سرخ و زیبا نشسته باشد.

هوش مصنوعی: اگر چنین فردی بر ثروت و دارایی خود تکیه کند، به سرعت همسایه و هم صحبت قارون خواهد شد.

هوش مصنوعی: حسن صائب به خاطر حمایت و طرفداری، به مانند سروی که در زیر پرنده‌ای خوش‌نواز رشد می‌کند، رشد و شکوفایی پیدا می‌کند.