هوش مصنوعی: نفس سرکش و در حال نافرمانی هیچ‌وقت به راحتی تحت کنترل درنمی‌آید، همان‌طور که نمی‌شود امیدوار بود که یک سگ دیوانه، مراقب و نگهبان باشد.

هوش مصنوعی: خداوند بر ضعیفان و نیازمندان بیشتر لطف و رحمت دارد، مانند روزی که موریانه به شکر دست پیدا می‌کند و لحظه‌ای شاد و خوشحال می‌شود.

هوش مصنوعی: تمایل به عشق و دلبستگی می‌تواند باعث شود که انسان از ناز و لذت‌های آن دور شود و سرانجام، عشق به شکلی نمایان و نمایشی درمی‌آید.

هوش مصنوعی: دل غمگین با اندکی هنر و سادگی، آرام می‌گیرد، اگر اشک‌ها به خاطر سوزش چشم‌ها نازل شوند.

هوش مصنوعی: در پایان کار، همه چیز به سامان می‌رسد، حتی اگر در ابتدای مسیر و در آغاز کار، اوضاع به هم ریخته و نامنظم باشد.

هوش مصنوعی: در پیری، بی‌دلیل صحبت نکن، زیرا کلام بی‌محتوا مانند دندانی که افتاده، بی‌فایده و توخالی می‌شود.

هوش مصنوعی: رحمت و لطف الهی بیشتر از آن است که با نگاه کردن به موجودات زنده‌ای که از منظر پایین‌تری هستند، قابل مشاهده باشد. به طوری که حتی یک موجود ضعیف و کم‌اهمیت، مانند مگس، می‌تواند به چنان شکوه و عظمت برسد که شبیه پرنده‌ای Mythical و بزرگ شود.

هوش مصنوعی: مسافران در جستجوی بال و پر یکدیگر هستند، مانند امواج دریا که هر کدام پی در پی، دیگری را به حرکت درمی‌آورند.

هوش مصنوعی: اگر روزی چهره‌ی زیبا و مهربان تو درخشان شود، حتی خورشید و کرم شب‌تاب هم در برابر نور تو رنگ می بازند.

هوش مصنوعی: حیرت و شگفتی ناشی از زیبایی تو، مانند محبت و مهر لبی نرم و دلنشین است. حتی اگر طوطی‌ها هم در آینه خود را ببینند و زبان دان شوند، باز هم نمی‌توانند به درستی احساسات را بیان کنند.