هوش مصنوعی: هر کسی که از دیدن روی تو روی گرداند، برایش آرزوی کوری می‌کنم. چه آنکه اگر کسی از تو دوری کند، مانند کسی است که از شمشیر تو می‌گریزد.

هوش مصنوعی: از لابه‌لای هر سنگ، سنبلی رشد می‌کند، مانند آه کشیدن فرهاد که در دل کوه و در عمیق‌ترین نقاط غرش می‌کند.

هوش مصنوعی: دل از ناله و فریاد می‌لرزد و چشمانم پر از اشک است، چرا که صداهای ناشناسی از بیرون خانه مدام به گوش می‌رسند و مانند حلقه‌ای در اطراف در می‌چرخند.

هوش مصنوعی: هرگز دعا و خواسته‌های قلبی انسان بی‌پاسخ نخواهد ماند و سرانجام اثر آن به شکلی نمایان خواهد شد.

هوش مصنوعی: وقتی فقر و تهیدستی را می‌بینم، دلم برایش می‌سوزد و به یاد زیبایی‌های نورانی و دل‌نشین می‌افتم که مانند هاله‌ای دور قمر می‌پیچند.