هوش مصنوعی: نفس از سینه‌ام به‌قدری غم و اندوه دارد که سخنانم مثل خون از یک کشته سرازیر می‌شود.

هوش مصنوعی: از اشک و ناله‌ها و دردها دل خود را آزرده نکن، زیرا که امید و آرزو مانند دانه‌ای گرانبها در دست توست و از این احساسات ناامیدکننده به وجود خواهد آمد.

هوش مصنوعی: هر کسی که با دیدی باز و عمیق به دنیا نگاه کند، بینش و بصیرت پیدا می‌کند. این بینش می‌تواند به آسانی با یک تغییر نگاه و توجه به مسائل عمیق‌تر به دست آید.

هوش مصنوعی: آسمان بلا و مصیبت‌ها را از چه کسی باید بخواهی؟ زیرا که سیل و طغیانی که از بالای کوه‌ها می‌آید، قدرت زیادی دارد.

هوش مصنوعی: هر کسی که از دنیا روی برگرداند، در این نبرد به پیروزی خواهد رسید و نصرت به او خواهد آمد.

هوش مصنوعی: کدام گل به زیبایی و لطافت از این مراسم خارج شد؟ که بوی گل در ذهنم چون نور چراغی که خاموش شده است، به مشام می‌رسد.

هوش مصنوعی: کدام دل است که از درد و تلاطم پر شده و زخم خورده است؟ ای کاش که باد امروز از زلفش که به خون آغشته شده، خبر بیاورد.

هوش مصنوعی: چه تغییر جدید و عجیبی بر روی آب به نمایش گذاشت؟ که از آن کوه، نامه‌ ای به دست کسی می رسد که هیچ نامه‌ ای برایش ننوشت.