هوش مصنوعی: غم و اندوه دنیا به دل انسان می‌رسد و این احساس دردناک مانند اشک‌های خونین از چشمان او می‌ریزد. در این محیط زیبا و پررنگ و لعاب، حال و هوای خزانی به وجود آمده که از طریق شکاف‌های دیوارها خود را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: تسلی و آرامش در دل عاشق رنجیده وجود ندارد و از این خرابه، همواره صدای ناله و درد بیمار به گوش می‌رسد.

هوش مصنوعی: ای فردی که دنبال آرامش هستی، در برابر مشکلات و سختی‌های زندگی صبر کن، چون به زودی شادی و خوشحالی به سراغت خواهد آمد و می‌توانی از چشمه زندگی لذت ببری.

هوش مصنوعی: در اینجا گفته می‌شود که وقتی کسی با آستین پر از بی‌نیازی و غنا می‌تواند به دیگران کمک کند، آیا این توانایی از سخن و گفتار او ناشی می‌شود یا از عمل و کردار او سرچشمه می‌گیرد؟

هوش مصنوعی: پس از اینکه جانم را از دست دادم، محبوبم با من مهربان شد. نمی‌دانستم که خواب مرگ چگونه به خیر و خوشی‌های زندگی می‌انجامد.

هوش مصنوعی: چراغ گل به خاطر ناآرامی و بی‌قراری‌اش شبیه شمعی است که در صبح به روشنایی مبدل می‌شود. اما کدامیک از سنگ‌دل‌ها، ای کاش، به این باغ و گل‌ها سر می‌زند؟

هوش مصنوعی: در آن مسیری که با تلاش و اراده می‌توان به موفقیت دست یافت، حتی کارهای دشوار نیز با توجه و صبر قابل انجام است.

هوش مصنوعی: کرم پیله که در حبس و محدودیت قرار دارد، زمانی که از یکنواختی و قید و بندهایش آزاد می‌شود، می‌تواند به پرواز درآید. اگر زاهد، که به دنبال حقیقت است، از قید و بندهای ذهنی و توهماتش خارج شود، به همین ترتیب می‌تواند به آزادی و پیشرفت دست یابد.

هوش مصنوعی: اگر در دل آدمی غصه و نگرانی نباشد، سخن و گفتار او به طور منظم و زیبا از زبانش جاری می‌شود و نفس او هم آرام و روان خواهد بود.