هوش مصنوعی: کجا می‌شود که دل به‌راحتی از قید بدن رها شود؟ آیا دانه‌ای که در خاک می‌پوسد، به‌راحتی می‌تواند از گل بیرون بیاید؟

هوش مصنوعی: در دنیای پر از ناامیدی، عجیب است که هر کسی که جرات کند و دل به دریا بزند، به ساحل آرامش و امید می‌رسد.

هوش مصنوعی: در اینجا می‌گوید که فکر می‌کرده عشق و عاشقی کار ساده‌ای است، اما متوجه نشده که هر چیزی که در ابتدا آسان به نظر می‌رسد، ممکن است در نهایت به چالش‌های بزرگ و مشکلاتی منجر شود.

هوش مصنوعی: من نمی‌توانم از همراهان ناپسند خود فاصله بگیرم، زیرا اگر دردی از دل بیرون آید، آتش وجودم را می‌سوزاند.

هوش مصنوعی: دل را با علم ظاهری زینت بخشیدم، ولی نمی‌دانستم که این فرد در میان دیگران از حقیقت خالی خواهد بود.

هوش مصنوعی: در آن مجلسی که شراب‌نوشی و زیبایی‌های خیره‌کننده حاکم باشد، مانند خروس بی‌محل، بوی بد و ناخوشایند از آن بیرون می‌آید.

هوش مصنوعی: از آن باغی که نگاه حسود من به آنجا می‌رسد، به جای اینکه فقط غنچه‌ها نمایان شوند، دردها و مشکلات نیز بیرون می‌آیند.

هوش مصنوعی: ای خدا، حال نخل پربار او در آن باغ چه خواهد شد، وقتی که سرو قدیمی از گل بیرون بیاید؟

هوش مصنوعی: چقدر نگاه تو برای دل من بیمار جذاب است، آیا لیلی به آن ناز که دارد، از کالسکه‌اش بیرون می‌آید؟

هوش مصنوعی: از زیبایی خیره‌کننده‌ام، جانم را به درد می‌آید، صائب! اگر پروانه‌ای با بال و پرش از جمع بیرون برود، این احساس را درک می‌کند.