هوش مصنوعی: ای جوان، از نام نیک و مقام بلندت بهره‌مند شو، زیرا که افراد سالخورده به خاطر قامت خمیده‌شان، به نام خود می‌بالند.

هوش مصنوعی: از برکت صداقت به هیچ وجه نمی‌لرزم، چون پشتوانه‌ام مانند کوه قاف از سنگی محکم و استوار است.

هوش مصنوعی: اگر به خاطر بی‌صبری خود بخواهم پیغامم را به دیگران برسانم، در مسیر فراموش می‌کنم که باید به خاطر محبت و غیرت پیامم، آن را منتقل کنم.

هوش مصنوعی: مواظب باش از شراب پرشوری که حتی با زمین‌گیری هم نمی‌توان آن را کنترل کرد و جلوش را گرفت.

هوش مصنوعی: ای شعله سرکش، مرا از شرم و خجالت آزاد کن، زیرا من مانند لاله که از عشق نارس خود خون می‌ریزد، دلی پر درد دارم.

هوش مصنوعی: دل من چه حالتی دارد که مانند هرچه بلبل است، دلبسته و غمگینم؟ وقتی که من از بوی گل لذت می‌برم، چرا تو خود را در این حال نمی‌بینی؟

هوش مصنوعی: از صدای شکستن من، دل دوستانم می‌شکند و اگر نه، من از جان خودم نیز برای جام سنگی‌ام دریغی ندارم.

هوش مصنوعی: بهتر است دام خود را در دل خاک پنهان کنیم، چون شکار به سوی ما نمی‌آید.

هوش مصنوعی: بلبلی که در این بوستان است، به شوق من توجهی ندارد. حتی اگر کلمات خود را از روی حسرت و درد بخوانم، نمی‌تواند روح خود را به پرواز درآورد.