هوش مصنوعی: کسی که از عقل و خرد خود خارج شده و مانند مجنون شده است، به هیچ چیزی از خود لطمه نمی‌زند و از آسیبی که از سوی انسان‌ها یا جانوران بر او وارد می‌شود، متوجه نمی‌شود.

هوش مصنوعی: روحی که به ارتفاعات معنوی و عالم بالا مشغول است، مانند شمعی است که اگر زیر پا بیفتد، متوجه وضعیت خود نخواهد شد.

هوش مصنوعی: در این خانه پر از درس و عبرت، سالک (مسیر را طی کننده) باید راهی باریک را انتخاب کند. اگر از دنیا چشم خود را ببندد، نمی‌تواند چیزهایی را که در اینجا وجود دارد، ببیند.

هوش مصنوعی: در دل ما هیچ کدوری وجود ندارد و مانند شبنمی بر باغ بهشت است. دل ما با عشق روشن است و هیچ مانعی نمی‌تواند ما را از تجربیات خوب و زیبایی‌ها دور کند.

هوش مصنوعی: اگر آیینه را به سنگ بزند، مانند خضر که به اسکندر گفته، هیچ مانعی بین خود و آب زندگی نمی‌بیند.

هوش مصنوعی: اگر کمک الهی به مردم نرسد، آنها حتی در میان مشکلات خود نیز نمی‌توانند یکی از صدها گزینه را ببینند.

هوش مصنوعی: تنها نتیجه‌ای که از خندیدن بی‌دلیل حاصل می‌شود، به مانند برق خنده‌زنی است که به حقیقت خود آگاهی ندارد.

هوش مصنوعی: زیر درخت بید، فردی که از نور خورشید در امان است، با وجودی که تیغ‌های برگ‌های درخت به سرش می‌بارند، این تحمیل را نمی‌بیند.

هوش مصنوعی: عنکبوت به خاطر حرص و محدودبینی‌اش، نمی‌بیند که خودش قبل از مگس در دامش گرفتار می‌شود.

هوش مصنوعی: کسی که مراقب فرزند خود در برابر چشم زخم است، فرزندان دیگران را نیز از این آسیب‌ها محفوظ نگه می‌دارد.