هوش مصنوعی: وقتی دل انسانی پاک و بی‌آلایش شود، دیگر در این دنیا چیزهایی که در آن فانی هستند، باقی نمی‌مانند. مانند اینکه اگر کشتزاری از زباله‌ها و ناخالصی‌ها پاک شود، دیگر چیزی در دامن بیابان نمی‌ماند.

هوش مصنوعی: در این بیت، اشاره به این است که چشم و دل انسان نباید به دنبال روح‌های مقدس باشد، زیرا در دنیا هیچ چیز از این ارواح باقی نمی‌ماند و همه چیز به تدریج از بین می‌رود.

هوش مصنوعی: سخن، احساسات و افکار عمیق را از دل کسانی که معنای واقعی را درک می‌کنند، بیرون می‌آوَرَد. مانند غواصانی که در جستجوی مروارید در عمق دریا هستند و نمی‌توانند آن را در خود نگه دارند.

هوش مصنوعی: کلام بیهوده و بی فکر به راحتی بر زبان جاری می‌شود، اما حرف‌های بی‌مغز و پوچ هرگز در عمق و اهمیت واقعی خود باقی نمی‌مانند.

هوش مصنوعی: مواظب باش که مانند عقاب از سایه بال پرنده‌ای فرود نیایی، زیرا دنیا در یک مکان برای مدت زیادی باقی نمی‌ماند و تغییر می‌کند.