هوش مصنوعی: به دلیل زیبایی و جذابیت خاصی که دارد، صدای دلنشینی از عمق وجودم بیرون آمد، گویی که از دل یک منبع بسیار خالص و زرخیز، ندا و آهی برخواسته باشد.

هوش مصنوعی: از زیبایی و دلربایی چشمان سیاه یک معشوق، لشکری به خاطر جاذبه‌ی او و به نشانه‌ی اشتیاق، از دل غبار و نگرانی به سوی پادشاهی با خصوصیات نیکو بیرون آمد.

هوش مصنوعی: آیا دعا و خواسته ما به قدری قوی است که بتواند رقبای ما را از بین ببرد یا اینکه قدرت عدم توجه به آن‌ها، بدون ارزش و اثر است؟

هوش مصنوعی: از غم و اندوهی که به خاطر دوری تو دارم، تنها کسی که خبر دارد، غواصی است که از دریای پر از جواهر بیرون آمده اما خودش جواهر ندارد.

هوش مصنوعی: گلی که برای پیدایشش در هر دو جهان تلاش می‌کردم، با کمی جستجو از زیر بال و پر من بیرون آمد.

هوش مصنوعی: نگران و غمگین نباش از بدشانسی‌ات، اگر با دید باز نگاه کنی، می‌توانی ببینی که مانند جرقه‌ای درخشان از زیر خاکستر، امید و شجاعت دوباره زنده می‌شود.

هوش مصنوعی: وطن هر چند که باعث ناراحتی و دلتنگی است، اما در عوض، از زندگی در غربت بهتر و با ارزش‌تر است. دل انسان مانند یک حفره می‌شود تا جوهر و زیبایی‌های وطن را در خود نگه دارد.

هوش مصنوعی: اگر در دام عشق نیفتی، هرگز باور نخواهی کرد که بال مورچه‌ای به خاطر شیرینی عشق پرواز کرده است.

هوش مصنوعی: از گوشه‌ی میخانه، به نظر می‌رسد که نمی‌توان از خود و اوضاع دلگیر فرار کرد و تنها با یک لیوان شراب، از این حال و گذشته رهایی یافت.