هوش مصنوعی: آدمی را نمی‌توان به سادگی از بدی‌ها و آسیب‌ها محافظت کرد، زیرا دعا و نیایش نمی‌تواند جایگزین ترک کردن رفتارهای ناپسند یا خوی خونخواری شود.

هوش مصنوعی: با دیدن آتش در کندوی زنبورها، متوجه شدم که پایان خوب و خوشی در زندگی با آزار دادن دیگران به دست نمی‌آید.

هوش مصنوعی: سبک‌بار بودن باعث می‌شود که مسافر سریع‌تر به مقصد برسد، زیرا سنگینی و بار زیاد سفر را سخت و دشوار می‌کند.

هوش مصنوعی: زنگ خطر بی‌جهت به صدا در می‌آید و به خاطر آوازش، خواب را بر هم می‌زند. در این حال، امید بیداری و به حرکت درآمدن در راهی که خوابیده است، وجود ندارد.

هوش مصنوعی: هر کسی که در این دنیا به مقام و عزتی رسیده، نباید فراموش کند که در برابر سختی‌ها نمی‌تواند بی‌خیال باشد. یتیمان و ناتوانان همیشه در خطر هستند و نباید طعنه و بی‌احترامی به آن‌ها رواج یابد.

هوش مصنوعی: بر روی خواب‌آلودگان شعری تازه بگو، آبی که در روی زمین جاری است، چنین خیری ندارد.

هوش مصنوعی: دل در خاموشی و دردهایش به چیزی بدل شده که در دل تاریکی، نوری پیدا شده است. این نور به ما می‌گوید که هیچ سفیدی و روشنی در کارهای نا درست و تاریک وجود ندارد.

هوش مصنوعی: هرچند در این دنیای تاریک و پر از غم، کسی نیست که به من دلداری بدهد، اما من خوشحالم که اگر بیماری وجود نداشته باشد، طبیب هم لازم نیست.

هوش مصنوعی: اگر تو دلی از درد و رنج نداشته باشی، فقط به خاطر آشنایان خود را به نمایش می‌گذاری و گرنه هیچ همدمی شبیه به ناله و اندوه نخواهد بود.