هوش مصنوعی: نگاه نرگس نیلوفری، خطرناک و کشنده است و عذاب و بلاهایی که از آسمان فرود می‌آید، بی‌رحم و بی‌پناهی را به همراه دارد.

هوش مصنوعی: دهان افرادی که می‌خندند مانند شیشه‌ای شفاف و زیباست. کسانی که در کنار پای خمیده نشسته‌اند، خوشحالند. خوشا به حال کبکی که در دامن این کوه‌سار زندگی می‌کند.

هوش مصنوعی: دل انسان از راه‌های مختلف و گذرهای گوناگون دچار آشفتگی می‌شود و این بی‌نظمی در زندگی باعث می‌شود که افرادی که مراقب خود و محیطشان هستند، احساس کنند که آنچه که برایشان مهم است در سر و سامان درستی قرار ندارد.

هوش مصنوعی: در اینجا سخن از آن است که وقتی فردی در حالت مستی و بی خیالی به سر می‌برد، خود را از قید و بندها و ظواهر بیرونی آزاد می‌کند. او در میکده بدون رعایت ظواهر اجتماعی یا ظاهری رسمی، به حیات خود ادامه می‌دهد و از زندگی لذت می‌برد. این مستی و حال خوش او، به نوعی او را از تضادهای دنیای روزمره دور می‌کند و او را به آزادی و آرامش می‌رساند.

هوش مصنوعی: در آن گوشه دهان، خال سیاه را غنیمت بشمار، زیرا در دایره‌ی خط این نقطه بدون پرگار است.

هوش مصنوعی: هر زیبایی که دارد، به اندازه‌ی کمالش در خطر بلا و آسیب قرار می‌گیرد و این زیبایی‌ها مانند نیل، به‌خاطر داشتن چشمان زیبا، از زخم‌های حاسدان در امان نیستند.

هوش مصنوعی: ابر تیره نمی‌تواند کنترل سرعت برق را در دست بگیرد و در دل هیچ آهی باقی نمی‌ماند که آتشین و پرشور باشد.