هوش مصنوعی: من چه کسی هستم که اگر سلیمان مهمان من باشد، شایستهٔ چنین افتخاری هستم؟ حتی اگر موری هم به میهمانی من بیاید، دل خود را می‌سوزانم.

هوش مصنوعی: من و دوستی با شخص زاهد در بهشت، هرگز حاضر نیستم که در هر جایی زندانی باشم، حتی اگر آن مکان زیبا باشد.

هوش مصنوعی: اگرچه از دست خالی هستم و نمی‌توانم کمک کنم، اما اگر مانند درخت چنار بتوانم آتش را از خود دور کنم، این برای من بهتر است تا اینکه چشمی باشد که در تلاش برای سامان دادن به وضع من باشد.

هوش مصنوعی: اگر باعث تحقیر شود، هیچ تلاشی نمی‌کنم؛ زیرا نمی‌خواهم آزاد مردی به خاطر نیکی من شرمنده شود.

هوش مصنوعی: اگر کمان چرخ در اختیار من باشد، می‌توانم راست‌کیشان را بدون زحمت و درگیری به هدفشان برسانم.

هوش مصنوعی: در این خانه شش‌گوشه من، آن لذتی را دارم که بدون زحمت و آسیب به دیگران، خوشی مردمان از صحبت‌های من می‌باشد.

هوش مصنوعی: کسی که نتواند به عشقش دسترسی پیدا کند، چقدر در خواب و خیال به وصال او فکر می‌کند و در این خیال، حتی مرگ را شیرین می‌سازد، اگر او مهمانش باشد.

هوش مصنوعی: دل غنچه‌ام هیچ‌گاه آرام و شاداب نیست، چرا که اگر بر افرازگی و زیبایی زندگی‌ام از زعفران و بوته‌های کفن‌آور باغ تاثیر بگذارد، هنوز هم نمی‌توانم بخندم.

هوش مصنوعی: من از فکر و تدبیر نوشتن شعرهایم راحت هستم، زیرا آنچه در دل روشنفکران است، همان اشعار من را تشکیل می‌دهد.