هوش مصنوعی: سوالی مطرح می‌کند که آن ساقی ماهر و زیبا کجا خون من را می‌ریزد؟ چرا که او با ناز و طنازی خاصی، شیشه را با خون رنگین می‌کند.

هوش مصنوعی: در لحظه‌ای که زیبایی‌های دلربا و جذاب خود را به نمایش می‌گذارد، من مبهوت و گیج شده‌ام. درخت سرو بلند و زیبا که از عشق و جذبه‌اش خودداری می‌کند، با ناز و فریبایی خاصی به اطرافش زیبایی می‌افشاند.

هوش مصنوعی: کدامین ظرف کوچک است که در این جای خوش گذرانی، ای پروردگار، ساقی در حال ریختن باده از لیوان به مینا است؟

هوش مصنوعی: بهتر است با کسانی که بی‌محابا و بی‌ملاحظه هستند، درگیر نشویم؛ زیرا در این درگیری‌ها، ممکن است زیان بیشتری ببینیم و خود را در شرایط خطرناکی قرار دهیم.

هوش مصنوعی: اگر معشوق در دل خودش جایی برای عشق ندارد، پس چگونه می‌توان در دل او به‌طور پنهانی نفوذ کرد؟ درست مثل این که رازهای کوچک را در دل غنچه‌ می‌ریزند.

هوش مصنوعی: به خاطر این احساس تواضع و افتادگی که دارم، به یاد سرو بلند و زیبایی افتاده‌ام که نشانه‌ای از پرواز پرندگان سبک‌پرواز را به یاد می‌آورد.

هوش مصنوعی: در روزهای پاییزی، چطور می‌تواند شاعر مثل صائب خود را جمع و جمع کند؟ گلی که به خاطر سنگینی بار، از ترس می‌لرزد و گلبرگ‌هایش می‌ریزد.