هوش مصنوعی: در حالت مستی، عواطف و احساسات دردناک عمیق‌تری از دل انسان برمی‌خیزد، زیرا هر ابر بارانی که از زمین بلند می‌شود، حاوی غم و اندوه بیشتری است.

هوش مصنوعی: با یک آه و ناله می‌توان ضعف‌ها و کمبودها را طلب کرد، اما هر کسی که نتواند از جای خود برخیزد و صبح زود بیدار شود، به راحتی نمی‌تواند به این خواسته‌ها پاسخ دهد.

هوش مصنوعی: اگرچه آسمان ستمکار به من زهر می‌ریزد، اما اگر خاری بخواهد به من آسیب بزند، از جا بلند می‌شود.

هوش مصنوعی: نه با تلاش و تلاش زیاد، چیزی به وجود می‌آید و نه از روشنایی کمک و نیکی به ما می‌رسد. بلکه تنها زمانی که آبی به آینه برسد، زنگ زدگی آن برطرف می‌شود.

هوش مصنوعی: چشمم از آشناهای دنیا آنقدر ترسیده که وقتی صدایی بلند می‌شود، از خودم فاصله می‌گیرم و خارج می‌شوم.

هوش مصنوعی: به خودت فشار نیاور که در روز قیامت چه اتفاقی می‌افتد. هر کسی که در آن روز بی‌خبر باشد، ناگهان و بدون آگاهی از موقعیتش، از جا بلند می‌شود.

هوش مصنوعی: از برکت وجود یک سر شناس آسمانی، بی‌دردسر و به آرامی می‌توان بر مشکلات غلبه کرد، مانند کسی که پیش از طلوع صبح از خواب بیدار می‌شود.

هوش مصنوعی: من رشته‌ی زندگی‌ام را از دست دادم و غافل بودم که تنش و نگرانی‌هایم مانند تسبیح از صد سمت و سوی مختلف به سراغم می‌آید.

هوش مصنوعی: هیچ نشانه‌ای از رعد و برق نیست و هیچ طوفانی در افق دیده نمی‌شود. پس به چه امیدی، ای خدا، این گیاهان که از خاک روییده‌اند، سر از خاک بیرون خواهند آورد؟

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی دل پاک و بی‌غش داشته باشی، چشمانت را بپوشان؛ زیرا زیبایی‌های ظاهری ممکن است دل را آلوده کنند.

هوش مصنوعی: اگر لطف و کمک الهی شامل حال من شود، به گونه‌ای از این دنیا برمی‌خیزم که آهی از عمق دل‌ایم برخیزد.