از خانه‌ی غم و اندوه ما، نغمه‌های شادی چگونه سر بر می‌آورند؟ خاکستر از آتش سوزان ما، چه بر حسب بی‌نوایی و تنگدستی دیگران برمی‌خیزد؟

 نصیحت‌های موعظه‌گرانه نمی‌تواند تأثیری بر افرادی که در غفلت و خواب‌زدگی به سر می‌برند، بگذارد. از صدای دروازه بیدار شدن، نمی‌توان انتظار داشت که آن‌ها به هوش بیایند یا حرکتی کنند.

زاهد سخت‌گیری که همیشه عبوس و جدی است، هیچ‌گاه از شراب خوش‌رنگ و خوش‌بو خوشحال نمی‌شود، مگر این‌که در عذاب و مشقت از رنجی که بر او می‌گذرد، چین و چروک‌هایی بر پیشانی‌اش نمایان شود.

هیچ پشیمانی در پی‌جویی و تلاش در این مسیر وجود ندارد. کسی که بدون عصا و کمک از پا در بیفتد، دوباره برمی‌خیزد.

 از انتقام افرادی که ناتوان هستند غافل مشو، چرا که ممکن است مانند سیلی که به طور ناگهانی از کوه‌ها سرازیر می‌شود، این خطر به آرامی به سراغت بیاید.

 عاشق برای رسیدن به وصال معشوق نمی‌تواند دلگیر باشد، زیرا ارتباط و جاذبه‌ای قوی بین آن‌ها وجود دارد که مانند جاذبه آهنربا و آهن است و جدایی یا فاصله نمی‌تواند آن را کم‌رنگ کند.

در دل خود با خیال او تنهایی و آرامش دارم، حتی اگر این خیال از جای خود بلند شود و به حائر بیفتد.

می گساران هم ارزش های دنیوی و هم اخروی را در این راه خرج می‌کنند.  حتی اگر قارون با آن همه ثروت پای سفره ایشان بنشیند تمام ثروتش از بین خواهد رفت

 نگو که ناله و فریاد در دل شخصی که سنگین و بی‌احساس است تأثیری ندارد، زیرا حتی یک ناله‌ای که از دوردست‌ها به گوش برسد می‌تواند دل را نرم کرده و احساسی ایجاد کند.

خوشبختی به خاطر ذات‌هایی نیست و در نهایت شقاوت به وجود می‌آید. من دولتی را نمی‌خواهم که از سایه‌ی بال پرنده‌ای بزرگ برگردد.

 اگر نصیب ما نشود، چه فرقی می‌کند که تلاش کنیم یا دعا کنیم، در هر صورت گمراهان به راه نمی‌آیند.

کسی که از نعمت‌های دنیوی دوری می‌گزیند و به زندگی ساده و زاهدانه روی می‌آورد، از دل این سادگی، نشانه‌های درویشی و معنویت نمایان می‌شود. در حالی که فرد چاق و مرفه، با زندگی راحت و پر رونق خود، از چنین معنویتی دور است.

از عشق پاکدامن، این خواسته وجود دارد که عاشق باید از محفل تو، با دلی آرام و بدون ادعا، یک بار خارج شود.

 جدایی از کسی که برایت مهم و عزیز است، دردناک و سخت است. اگر کسی که دوستش داری، مانند آتش سوزان باشد، چگونه می‌توان به راحتی از او دور شد؟ در این حال، حتی در دوری هم صدای او در دل انسان می‌پیچد.

 من از خاک پای او چشمم را برنمی‌دارم، تا شاید او با گریه‌ای که از اشک‌هایش به اصالت و روشنی می‌رسد، دل من را روشن کند.