هوش مصنوعی: ای کسی که خوابیده‌ای، از آثار گام‌های تو می‌توان حال و هوای آرام را دریافت کرد. بال‌های تو که به آرامی حرکت می‌کنند، باعث می‌شود که دنیا از هرگونه آشوب و تنشی بی‌نیاز باشد.

هوش مصنوعی: دل در جوانی با آرزوها و خواسته‌ها بسیار ساده و بی‌پیرایه بود، اما با گذشت زمان و پیری، به مانند تارهایی که عنکبوت می‌بافد، رشته‌های آرزوها و آمال در آن پیچیده و به هم گره خورده است.

هوش مصنوعی: در دنیای شگفتی، وجود و عدم جهان در هم تنیده‌اند و هیچ تفاوتی بین آنها نیست. همچنان که آینه از تغییرات و جلوه‌ها بی‌خبر است و فقط تصویری از آنچه را که می‌بیند بازتاب می‌دهد.

هوش مصنوعی: زندگی در این دنیا با دردها و سختی‌ها همراه است و این چالش‌ها به نوعی طعم تلخی دارند. اما در پس این مشکلات، فرصت‌ها و خوشبختی‌هایی نیز وجود دارد که می‌توان به آن‌ها دست یافت. گاهی اوقات، شرایط نامساعد می‌تواند نشانگر تغییرات مثبت و خوشایند در آینده باشد.

هوش مصنوعی: آسمان از ناکامی‌های ما در دلش احساس بزرگ‌تری دارد و ما، که در خاک و زمین هستیم، از تشنگی و دردهایی که داریم سیراب می‌شویم.

هوش مصنوعی: دشمنان مرگ، افرادی هستند که روحیه‌ای سبک و آزاد دارند. اما کسانی که وابسته به دنیا هستند، در سنگینی و سختی زندگی در فشار و تحمیل قرار دارند، مانند باربران که زحمت حمل بار را به دوش دارند.

هوش مصنوعی: تنگ‌چشمان باعث می‌شوند که نیاز به آب بیشتر احساس شود و این وضعیت برای کشتی‌هایی که از این غربال‌ها عبور می‌کنند، مشکلاتی جدی به وجود می‌آورد.

هوش مصنوعی: بی‌گناهان در خشم، همانند مجرمین مجازات می‌شوند و نبرد خشم‌آلود شیران بر زمین به وقوع می‌پیوندد.

هوش مصنوعی: به دنبال یک مکان آرام و امن هستم که در آن بتوانم از سر و صدا و شلوغی دور باشم. صدای قیل و قال‌ها به قدری زیاد شده که احساس می‌کنم گوشم مانند خانه‌ای پر از زنبور است.