هوش مصنوعی: هر کس که از خود فاصله بگیرد، نمی‌تواند با هم‌سفرانش هماهنگ شود؛ چرا که نمی‌توان بوی پیراهن را با کاروانی که در حال حرکت است، همراه کرد.

هوش مصنوعی: بهتر است که کسی که خواب آلود است نتواند خود را پنهان کند، درست مانند دامن که به خودی خود مناسب نیست. بهتر است که تیر کج به جای اینکه به درستی پرتاب شود، در آغوش کمان قرار بگیرد.

هوش مصنوعی: دشمن بدخواه به آرامی موجب می‌شود که حصار امنیتی ما استحکام یابد، زیرا عمر هر فرد مانند مغزی است که با چربی دوران زندگی‌اش بر استخوان‌های وی اثر می‌گذارد.

هوش مصنوعی: هلال عید به ما نمایی تازه می‌بخشد و ما را به یاد عشق جوانی می‌اندازد؛ همان عشقی که می‌تواند در دوران پیری زلیخا را به جوانی بازگرداند.

هوش مصنوعی: چه بر سر دل‌های مؤمنان می‌آید وقتی که کسی با روی آتشین و دلی آهنین، آینه را به آب روان تبدیل کند؟

هوش مصنوعی: نگران زخم زبان دیگران نباش، چون عشق واقعی و صادقانه به وجود آمد، مانند صبح روشنی که می‌آید و شمع‌ها را بدون نیاز به کلام روشن می‌کند.

هوش مصنوعی: وقتی که به انتهای این مسیر بی‌پایان برسم، از خودم می‌پرسم: آیا ارزش ادامه دادن دارد؟ زیرا هر قدمی که برمی‌دارم، فقط به گیجی و سردرگمی من می‌افزاید و مانند سنگی در مسیرم قرار می‌گیرد.