هوش مصنوعی: کسی که به دنبال آرزوها و خواسته‌های زودگذر است، نمی‌داند که آتش یا مشکلات سریع‌تر بر زندگی او تسلط پیدا می‌کند.

هوش مصنوعی: خساست باعث پشیمانی می‌شود، چون افراد بخیل پس از انجام احسان، محبت و مهربانی خود را از دیگران پس می‌گیرند، مانند اینکه ماه نورش را در هر ماه از مردم بردارد.

هوش مصنوعی: کیست که بتواند بی‌پرده درباره لیلی صحبت کند؟ چه کسی است که مجنون گوشش را به صدای جرس نفل کند و به آن توجه کند؟

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی اثر ناله‌هایت را ببینی، از ناتوانی به درگاه کسی که می‌تواند به تو کمک کند بیا و دست نیاز خود را به طرف او دراز کن.

هوش مصنوعی: کسانی که گوشه‌گیر و دور از جامعه‌اند، اگرچه ممکن است در تلاش برای به دست آوردن روزی خود سخت کوش باشند، اما در واقع این تلاش، خود به تنهایی کافی نیست. درست مانند عنکبوتی که اگر از تار ضعیفش استفاده کند، تنها مگس‌های بی‌عرضه را به دام می‌اندازد.

هوش مصنوعی: در زندگی به گونه‌ای شوم که بار سنگینی بر دوش دیگران باشم، به طوری که وقتی می‌روم، کسی جرأت نکند در برابر خود در آینه وجودم به نفس خود نگاهی بیندازد.

هوش مصنوعی: در این مدت کوتاه زندگی، از مشکلات غفلت نکن؛ چرا که پرنده بینا درون قفس، گرفتار می‌شود.

هوش مصنوعی: شور و هیجان دیوانگی کسی را نمی‌توان با زخم زبان و نظر مردم متوقف کرد؛ همانطور که در برابر طغیانی از سیل، خار و علف نمی‌توانند مانع باشند.