هوش مصنوعی: آیا آن عاشق بی باک که در دنیای پرهیاهو زندگی می‌کند، از حال ما خبر دارد؟ آیا آتش وجود ما، که همچون سپند می‌درخشد، او را به خود جلب نمی‌کند؟

هوش مصنوعی: به وضعیت علاقه‌مندان توجه کن، زیرا بسیاری از آنها از هر ذره نور خورشید که دنیا را زیبا می‌سازد، مطلع هستند.

هوش مصنوعی: غم آینده بر دل آزادگان تأثیری ندارد، زیرا آن‌ها از وضعیت این دنیا آگاه‌اند و می‌دانند که چه چیزهایی در انتظارشان خواهد بود.

هوش مصنوعی: ای ابر رحمت، لطفاً از روی خار و زخم ما عبور نکن، زیرا با وجود آن همه سر و صدا، این دریا از هر موجی حالش را درک می‌کند.

هوش مصنوعی: نه از فرستاده گله‌ای دارم و نه از نامه‌ای که به دست کسی می‌سپارم، چون نمی‌خواهم کسی که از ما خبر می‌گیرد، از خود بی‌خبر شود.

هوش مصنوعی: شخصی در اینجا نشان می‌دهد که مانند مرغ، درگیر مشکلات و دغدغه‌های خود است و به همین خاطر نمی‌تواند به درستی از حال و روز خود آگاه شود. او به دنبال راهی است تا از شرایطش باخبر شود، اما نمی‌داند چگونه و از کجا باید کمک بگیرد. در واقع، این بیت به عدم توانایی در فهم و درک مشکلات و احساسات اشاره دارد.

هوش مصنوعی: در اینجا بیان شده که در مواقعی که کسی ستم می‌کند، ممکن است در دل‌ها خبرهایی درباره انصاف و حقیقت وجود داشته باشد که با نابرابری‌ها در تضاد است. به عبارتی دیگر، سخن از این است که حق و انصاف در دل‌ها همیشه زنده است، حتی زمانی که ظالم و ستمگر بر اطراف خود تسلط دارد.

هوش مصنوعی: اگر آن آیینه خبرهای طوطی گویا را دریافت کند، از موم سبز خود محافظت می‌کند.

هوش مصنوعی: کسی به فکر درد و رنج دردمندان نمی‌افتد، مگر اینکه ما از دل‌های غمگین خود بگوییم و حال‌مان را بیان کنیم.

هوش مصنوعی: جز این گردباد که امروز در این بیابان مشغول وزیدن است، کسی را نداریم که به حال ما سرگردانان اخبار ما را بداند.

هوش مصنوعی: در این جمع، دل‌سوزی نیست که برای ما اهمیت قائل شود، جز اینکه از درد و رنج ما با خبر شود و اشک ما را ببیند.

هوش مصنوعی: در آخرین لحظات زندگی، روح زندگی دوباره به فرد باز می‌گردد. اگر عیسی، کسی که به شفا زدن معروف است، از این افراد بی‌نیاز خبر بگیرد، معجزه رخ می‌دهد.