هوش مصنوعی: هیچ گاه بدن انسان در زمین بدون آلودگی باقی نمی‌ماند، زیرا شکارچیان و خطرات زندگی نمی‌گذارند که افراد بدون آسیب شوند.

هوش مصنوعی: یکی از تاثیرات صبح، اشک من به اندازه‌ای قوی و تأثیرگذار است که خداوند هیچ دانه‌ای را روی زمین پاک نخواهد گذاشت.

هوش مصنوعی: نمی‌توان به راحتی جان را برای شهادت فدای بی‌توجهی به آداب و اصول کرد. عاشق واقعی هرگز قدمش را بر روی چیزهای بی‌ارزش نمی‌گذارد و به آنچه مقدس و باارزش است احترام می‌گذارد.

هوش مصنوعی: کجا می‌توان به زبانی که بی‌پرواست، اجازه صحبت داد؟ به مانند شکر که لبخندش دل‌ها را نرنجاند و در دل‌هاافتادگی ایجاد نکند.

هوش مصنوعی: از صبح آفرینش، هیچ‌کس با چهره‌ای آتشین و درخشان به وجود نیامده است که در محله‌ی تو مانند خورشید، سر به خاک بگذارد.

هوش مصنوعی: هیچکس نمی‌تواند در نوشیدن باده به مقام و رتبه بالا برسد، مگر اینکه کسی را دیده باشد که دستش را بر پشت دست دیگرش نگذارد و این نشان‌دهندهٔ تعهد و خودداری اوست.

هوش مصنوعی: عشق او را با هزاران آرزویی که داشتم انتخاب کردم، اما نتوانستم بفهمم که در دل آرزوها، آن شعله بی‌رحم اجازه نخواهد داد.

هوش مصنوعی: من از زیبایی و جذبه مستانه او به قدری روشن و شفاف شدم که مثل آب زلال هستم، طوری که قامت بلند و زیبا او اجازه نمی‌دهد قمر (ماه) خود را به سرو (درخت) برسد.

هوش مصنوعی: طلسم شیشه‌ای نمی‌تواند بر قدرت و شور و شوق من غلبه کند، چرا که آسمان‌ها از من فراتر نمی‌روند.

هوش مصنوعی: من مانند شراری در دل سنگ پنهان شدم، زیرا شعله‌ای از آگاهی نمی‌گذارد که من در پرده نور بمانم.

هوش مصنوعی: در سینه صائب هیچ راز کوچکی باقی نمانده است، زیرا ابرهای بهاری حتی مانع از این می‌شوند که یک دانه در خاک باقی بماند.