هوش مصنوعی: جز دلشوره و نگرانی، این جهان فانی هیچ چیز با ارزشی ندارد و در این دنیا جز سردرگمی و گیجی چیزی نمی‌بینیم.

هوش مصنوعی: هیچ بنیادی نمی‌تواند از حوادث و مشکلات در امان باشد، مگر اینکه به خانه بر دوشی اتکا کنیم که از خراب شدن مصون است.

هوش مصنوعی: برای اینکه دل تو بیدار و هوشیار باشد، باید از خواب و غفلت بگذری. بیداری به راحتی و با خواب آسوده به دست نمی‌آید.

هوش مصنوعی: کسی که صبح زود بیدار می‌شود، از آب حیات بهره‌مند می‌شود و نمی‌تواند از شب‌های تاریک فاصله بگیرد.

هوش مصنوعی: این بیت به این معنی است که انسان باید از عواملی که او را به بی‌ثباتی و بی‌نظمی می‌کشاند، دوری کند. گاهی اوقات حتی در شرایط سخت و چالش‌انگیز، می‌توان با آرامش و ثبات خاطر به موفقیت رسید. جوهره‌ی زندگی و آرامش درونی، همچون گوهر در دریا، ممکن است تحت تأثیر مشکلات و دشواری‌ها قرار گیرد، اما در نهایت، آن چه مهم است، حفظ ثبات و دوری از هرج و مرج است.

هوش مصنوعی: با حجاب و شرم، زیبایی بی‌خیالی را نمی‌توان پنهان کرد. از چاه و زندان زیبایی‌های مانند ماه کنعانی، فرار نمی‌کند.

هوش مصنوعی: نمی‌توانی از مردم انتظار رحمت و کمک داشته باشی، چرا که آنها خودشان درگیر مشکلات و گرفتاری‌های خود هستند و کسی به فکر تو نخواهد بود.

هوش مصنوعی: از دور زمین را می‌بوسم، هرچند می‌دانم که دربانان خوب، با پیشانی چروکیده‌ای مواجه نمی‌شوند.

هوش مصنوعی: اگر به دنبال آرامش هستی، از خواب غنچه دور نشو، چون گل در حال گل دادن هیچ ترسی از بی‌نظمی و پریشانی ندارد.

هوش مصنوعی: در این دنیا، آیا می‌توان چیزی را بالاتر از ایمان و عشق به حق پیدا کرد که ارزش نداشته باشد انسان برای آن تلاش کند و حتی جانش را فدای آن کند؟ در این راه، اگر کسی همه چیزش را از دست بدهد، در واقع هیچ گاه نمی‌تواند احساس پشیمانی کند.