هوش مصنوعی: راز دلم را می‌توان از چهره‌ام فهمید، چون نور و رنگی که از شیشه مینای ما می‌تابد.

هوش مصنوعی: وقتی روز حساب و عدالت فرا برسد، اگر قهرمان عدل از ما سوالی بپرسد، ما در آن روز با آرامش و بدون دردسر خواهیم بود.

هوش مصنوعی: هرچند او هرگز از حال و روز ما آگاه نمی‌شود، اما درد او هر شب از سر تا پای ما را می‌فهمد.

هوش مصنوعی: اگر دل ما پر از غم و اندوه باشد، نمی‌توانیم بدون شور و اشتیاق از آن عبور کنیم. اشتیاق به زندگی و لذت را همچون نوشیدنی‌ای سرخ و دل‌انگیز فعال می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر گوهر خورشید از ما بیفتد، در زمین زیر پا نمی‌بیند، زیرا طبیعت بی‌پروا و بی‌اعتنای ماست.

هوش مصنوعی: ذکر و یاد فرشتگان به هم ریخته و در هم آمیخته است، به قدری که صدای ما در آسمان پیچیده و غوغا به پا کرده است.

هوش مصنوعی: روزیکه از فرمان او خارج شویم، هر خار و خاری به قصد آسیب زدن به پای ما تبدیل به تیشه‌ای خواهد شد.

هوش مصنوعی: وقتی که سبزه و خرمی زیر قدم‌های درختان بلند است، آسمان نیز در برابر اراده و تلاش بزرگ ما قرار دارد.

هوش مصنوعی: بیت به این معناست که شور و شوق زندگی در جهان مانند یک مایع درون پیمانه می‌جوشد و در این میان، مستی و سرخوشی که از عشق و زندگی حاصل می‌شود، همچون نوشیدنی شیرین و خوشمزه‌ای است که ما همواره به آن وابسته‌ایم.

هوش مصنوعی: دل عاقل ما حال درونی خود را از وضعیت ظاهری تشخیص می‌دهد و همان‌طور که دام را در زمین می‌بیند، به عمق مسائل پی می‌برد.

هوش مصنوعی: پای ما حتی یک خار را هم تحمل نکرد و شکست خورد. افسوس که اگر خار به خاطر انتقام خود از پای ما صدمه بزند، چه خواهد شد.