هوش مصنوعی: ما در جستجوی صبر و توان از دل نگران و بی‌تاب خود هستیم و در این سرگردانی مانند آینه‌ای که در سیماب منعکس شده است، در پی حیرت و شگفتی هستیم.

هوش مصنوعی: ما به امید داشتن آینده‌ای خوب و موفقیت، به کارهای ناخوشایند و ناپسند روی می‌آوریم، در حالی که این خوشبختی را مانند یک خواب دور از دسترس می‌پنداریم.

هوش مصنوعی: ما در جستجوی حقیقتی هستیم که در دنیای پر از نادرستی و ناامیدی قرار دارد، اما تلاش می‌کنیم تا از این وضع بیرون بیاییم و راستی را در شرایط نامساعد بیابیم.

هوش مصنوعی: زخمی که ما داریم، مانند کتان است که از ماه روشنایی می‌گیرد. ما به دنبال مرهمی مانند کافور که از نور ماه می‌درخشد، هستیم.

هوش مصنوعی: ما از محبت و محبت‌ورزی دوستان استفاده می‌کنیم، اما در عین حال به دنبال چیزی از خاکستر سنجاب هستیم که نشان‌دهنده‌ی آتش عشق یا دلتنگی ما باشد.

هوش مصنوعی: همدرد ما تلاش می کند تا لذت ناتمام ما را در بین مشکلات و چالش‌ها به کمال برساند، در حالیکه ما در تلاش هستیم تا همسرنوشتی و همدلی را پیدا کنیم.

هوش مصنوعی: ما در تلاش برای به هم ریختن و بر هم زدن نظم زندگی جمعی هستیم و تمام آنچه که از اجتماع و دورهمی‌ها به دنبال آن هستیم، به همین جهت است.

هوش مصنوعی: عشق و عشق‌ورزی را نمی‌توان در مادیات و ظواهر جستجو کرد. ما به‌جای جست‌وجو برای عشق در چیزهایی مانند لباس‌های گران‌قیمت و زیبا، باید به عمق احساسات و معناهای واقعی آن بپردازیم.

هوش مصنوعی: ما از دیدن محبوب خود محرومیم و تنها به هم‌نشینی در مکان‌های مقدس راضی هستیم. مثل افرادی غافل که فقط به ظواهر و مکان‌ها توجه دارند، ما هم به دنبال نشانه‌ها و جلوه‌های ظاهری می‌گردیم.

هوش مصنوعی: هر کس که خود را مرتب و منظم کند، همه چیز در وجود او متمرکز است. ما در تلاشیم تا در عمق وسیع زندگی، زیبایی‌ها و پیچیدگی‌ها را بیابیم.

هوش مصنوعی: ما همواره حقیقت را در سادگی و زیبایی‌اش پیدا می‌کنیم، اما به جای آنکه به عمق آن برسیم، تنها به ظاهری که از آن به دست می‌آوریم، اکتفا می‌کنیم.