هوش مصنوعی: چشمان او به آهوها یاد می‌دهد چگونه فرار کنند و ناز او به ابروهایش جراحتی بی‌رحمانه می‌بخشد.

هوش مصنوعی: در دل شب می‌توان از باغ گل دلی آرام و پر از بهره‌مندی به دست آورد، اما به کجا می‌توان رفت که از بوی گل سرشار شود؟

هوش مصنوعی: چشم افرادی که در معرض رسوایی هستند، پرده از کار تو برداشت. این نتیجه‌ای است برای کسی که همیشه در آینه به چهره‌اش نگاه می‌کند و خود را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: چرا باید با دشنام زدن به زیبایی‌ها، لذت خود را تلخ کنم؟ این چشمان خیره به خاطر آن ابروهای معلق سزاوار عشق و توجه هستند.

هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و شکوهی اشاره دارد که مانند درخششی است که در مقابل صائب قرار گرفته است. همچنین به توفیق و شانس موزونان برای نمایاندن خود اشاره می‌کند و پرسشی در مورد این که این موفقیت به چه کسی می‌رسد، را مطرح می‌کند.