هوش مصنوعی: در این باغ، غنچه‌ها بویی مشابه با دلتنگی و اندوه می‌دهند و شاخه‌های گل، یادآور تمایل به گذشته و درد ناشی از خیانت هستند.

هوش مصنوعی: زیبایی و لطف وجود عشق هیچگاه کم نمی‌شود، حتی اگر شرم و حیا مثل شمعی در چندل نوری را بپاید؛ چرا که او به محفل خود نور می‌بخشد.

هوش مصنوعی: اگر زهد و پارسایی تنها به خاطر نمایش باشد، نتیجه‌ای جز افسوس و پشیمانی نخواهد داشت. اما اگر دانه‌ای در خاک پنهان شود، در نهایت محصولی خواهد داد.

هوش مصنوعی: هر کسی که با صداقت به دنبال طلب و حقیقت باشد، در قدم اول به دیوار منزل خود تکیه می‌دهد و به این ترتیب نشان می‌دهد که در جستجوی خود محکم و استوار است.

هوش مصنوعی: موج دریا تلاش می‌کند تا در آغوش خود دریا را بگیرد، حتی اگر ساحل را که خشک است و دامن به دست دارد، ترک کند.

هوش مصنوعی: من می‌خواهم بدون درد و آزار کسی را بکشند، چرا که زخم‌ها به اندازه‌ای بی‌احترامی می‌کنند که مانند بوسه‌ای بر روی شمشیر قاتل می‌نوازند.

هوش مصنوعی: خون من به خاطر زخم‌هایی که از تیر او خورده‌ام، در رگ‌هایم به شدت جریان دارد و مانند صدای زنجیرها به گوش می‌رسد.

هوش مصنوعی: صائب از بندهای تفکر غربی رهایی می‌یابد هر کسی که ایمان و دل خود را به آن زنجیرهای سیاه می‌سپارد.