هوش مصنوعی: عشق باعث شد که دل من از فکرهای دنیوی آزاد شود، زمان خوشی آن کسی است که به شغل و مسیر عشق رسیده است.

هوش مصنوعی: زیبایی و شجاعت حسن که در پشت پرده پنهان بود، هر لحظه بیشتر نمایان می‌شود. دخترش که نماد نرمی و لطافت است، در چادر مینا به نمایش گذاشته می‌شود.

هوش مصنوعی: چشم‌های غزالان به طور کامل به چشم قربانی تبدیل شده‌اند، آیا لیلی در این بیابان جولان می‌دهد؟

هوش مصنوعی: حسن و زیبایی بالادست به مانند مشاطه‌ای نیست که در عشق وجود دارد، زیرا عشق به اندازه‌ای عمیق است که مانند آغوشی تنگ به دور محبوب می‌پیچد، مانند قمر که سرو را به زیبایی و لطافت در بر می‌گیرد.

هوش مصنوعی: آسمان با لطافت‌های دلنشین من مهربان شده و به خاطر این محبت، در دل سنگ سخت، نخل مؤمنی ریشه‌دار و استوار پیدا کرده است.

هوش مصنوعی: زمین به رنگ نیلی در می‌آید از سایه دیوانگی من، به اندازه‌ای که سنگ‌های بازی بچه‌ها در وجود من جا گرفته‌اند.

هوش مصنوعی: سختی‌های زندگی باعث شده‌اند که نتوانم از مشکلات و نارضایتی‌هایم بنویسم، در غیر این صورت می‌توانستم شکایت‌هایم را به خوبی بیان کنم.

هوش مصنوعی: عشق همچون گوهر نایابی است که فقط آشنایان به راز آن قادر به درک و استفاده از آن هستند. هر کس نتواند به عمق احساسات و تجربیات این عشق نفوذ کند، به آن نمی‌رسد.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که از نادانی و بی‌فکری، آرزوی ماندن در دنیا را دارد و نمی‌تواند در این دنیای بی‌ثبات و بی‌وجود، در جایی ثابت و پایدار بماند.

هوش مصنوعی: از درد و رنج قدیمی‌ام، اکنون گوهری تازه و درخشان به وجود آمده است که چشم من را باز کرده و بینا کرده است.