صائبغزل شمارهٔ ۲۷۳
یاد رخسار ترا در دل نهان داریم ما
در دل دوزخ بهشت جاودان داریم ما
در چنین راهی که مردان توشه از دل کرده اند
ساده لوحی بین که فکر آب و نان داریم ما
منزل ما همرکاب ماست هر جا می رویم
در سفرها طالع ریگ روان داریم ما
همچنان در قطع راه عشق کندی می کنیم
گرچه از سنگ ملامت صد فسان داریم ما
چیست خاک تیره تا باشد تماشاگاه ما؟
سیرها در خویشتن چون آسمان داریم ما
قسمت ماچون کمان از صید خود خمیازه ای است
هر چه داریم از برای دیگران داریم ما
در بهار ما خزان ها چون حنا پوشیده است
گرچه در ظاهر بهار بی خزان داریم ما
همت پیران دلیل ماست هر جا می رویم
قوت پرواز چون تیر از کمان داریم ما
گرچه می‌دانیم آخر سر به سر افسانه‌ایم
پنبه ها در گوش از خواب گران داریم ما
نیست جان سخت ما از سختی دوران ملول
زندگانی چون هما از استخوان داریم ما
گرچه غیر از سایه ما را نیست دیگر میوه‌ای
منت روی زمین بر باغبان داریم ما
گرچه صائب دست ما خالی است از نقد جهان
چون جرس آوازه ای در کاروان داریم ما
اطلاعات
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
یاد رخسار ترا در دل نهان داریم ما
در دل دوزخ بهشت جاودان داریم ما
هوش مصنوعی: ما در دل خود تصویر روی تو را پنهان کرده‌ایم و حتی در دوزخ، بهشت همیشه‌گی را در درون خود داریم.
در چنین راهی که مردان توشه از دل کرده اند
ساده لوحی بین که فکر آب و نان داریم ما
هوش مصنوعی: در چنین مسیری که مردان با ایمان و اراده خود راه را طی کرده‌اند، ساده‌انگاری است اگر ما تنها به فکر تامین نیازهای اساسی خود باشیم.
منزل ما همرکاب ماست هر جا می رویم
در سفرها طالع ریگ روان داریم ما
هوش مصنوعی: محل زندگی ما همیشه با ماست؛ هر جا که برویم، در سفرها نیز همراه ماست. ما سرنوشتی همچون شن روان داریم.
همچنان در قطع راه عشق کندی می کنیم
گرچه از سنگ ملامت صد فسان داریم ما
هوش مصنوعی: ما همچنان در مسیر عشق به کندی پیش می‌رویم، هرچند که از سنگین ملامت و سرزنش‌های دیگران درد و رنج می‌کشیم.
چیست خاک تیره تا باشد تماشاگاه ما؟
سیرها در خویشتن چون آسمان داریم ما
هوش مصنوعی: این بیت به ما می‌گوید که خاک تیره نمی‌تواند نمایانگر تمام وجود ما باشد. ما در درون خود به اندازه آسمان وسعت و عمق داریم، پس نباید به ظاهر و شرایط ناپایدار توجه کنیم.
قسمت ماچون کمان از صید خود خمیازه ای است
هر چه داریم از برای دیگران داریم ما
هوش مصنوعی: ما به گونه‌ای زندگی می‌کنیم که مانند کمان، همیشه در انتظار شکار و بهره‌برداری از دیگران هستیم. آنچه داریم، بیشتر برای دیگران است و نه برای خودمان.
در بهار ما خزان ها چون حنا پوشیده است
گرچه در ظاهر بهار بی خزان داریم ما
هوش مصنوعی: در فصل بهار، حالتی شبیه به پاییز در ما وجود دارد، چرا که اگرچه به نظر می‌رسد بهار داریم و خبری از پاییز نیست، در واقع درون ما پر از تلخی و اندوه است.
همت پیران دلیل ماست هر جا می رویم
قوت پرواز چون تیر از کمان داریم ما
هوش مصنوعی: عزم و اراده بزرگ‌ترها راهنمای ماست و هر جا که برویم، قدرت پرواز و پیشرفت‌مان همچون تیر از کمان است.
گرچه می‌دانیم آخر سر به سر افسانه‌ایم
پنبه ها در گوش از خواب گران داریم ما
هوش مصنوعی: هرچند که می‌دانیم در نهایت به داستانی تبدیل خواهیم شد، اما هنوز با گذاشتن پنبه در گوش، از خواب عمیق بیدار نشده‌ایم.
نیست جان سخت ما از سختی دوران ملول
زندگانی چون هما از استخوان داریم ما
هوش مصنوعی: زندگی ما تحت تأثیر سختی‌های روزگار، مانند پرنده‌ای قوی است که از سختی‌ها و چالش‌ها ناامید نمی‌شود. ما با وجود مشکلات، درون‌مان از استحکام برخوردار است و به زندگی ادامه می‌دهیم.
گرچه غیر از سایه ما را نیست دیگر میوه‌ای
منت روی زمین بر باغبان داریم ما
هوش مصنوعی: با وجود اینکه جز سایه ما چیز دیگری در این دنیا نیست، اما هنوز افتخار و زیبایی را که بر دوش باغبان داریم، حفظ کرده‌ایم.
گرچه صائب دست ما خالی است از نقد جهان
چون جرس آوازه ای در کاروان داریم ما
هوش مصنوعی: هرچند که ما در زندگی دنیایی خود هیچ چیز ارزشمندی نداریم، اما همچنان مانند زنگی که در کاروان صدا می‌کند، نام و آوازه‌ای داریم که ما را معرفی می‌کند.
حاشیه ها
1393/09/10 13:12
دکتر غلامعلی حامدبرقی
با سلام واحترام در مصرع دوّم بیت ششم کلمۀ تیر تیره تایپ شده است : قوّت پرواز چون تیر از کمان داریم ما
1393/09/10 13:12
دکتر غلامعلی حامدبرقی
fبا عرض سلام و احترام در مصرع دوّم بیت ششم بجای کلمۀ تیر ، تیره تایپ شده است .قوّت پرواز چون تیر از کمان داریم ما