غزل شمارهٔ ۲۶۵۲
شورش عشقم ز تدبیر نصیحتگر فزود
کعبه بر زنجیر مجنون حلقه دیگر فزود
هر چه از جان کاستم افزود بر جسم ضعیف
هر چه کم گردید از اخگر به خاکستر فزود
خصمی بخت سیه ما بیکسان را بس نبود
کآسمان بر روی آن داغی هم از اختر فزود
مهربانی آب در جوی هنر می آورد
روی گرم شعله بر خوشبویی عنبر فزود
جوهر ذاتی رهین منت مشاطه نیست
بحر نتواند به کوشش آب بر گوهر فزود
آه صائب رو به صحرای قیامت چون نهاد
شعله ها بر گرمی هنگامه محشر فزود
اطلاعات
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
شورش عشقم ز تدبیر نصیحتگر فزود
کعبه بر زنجیر مجنون حلقه دیگر فزود
هوش مصنوعی: عشق من بر اثر نصیحتهای دیگران شدت بیشتری پیدا کرد، مانند اینکه عشق مجنون با زنجیری به کعبه وصل شده، حلقهای جدید بر آن افزوده شد.
هر چه از جان کاستم افزود بر جسم ضعیف
هر چه کم گردید از اخگر به خاکستر فزود
هوش مصنوعی: هر چه تلاش کردم و از خودم کم گذاشتم، به جسم ضعیفم اضافه شد. هر چه از انگیزه و شور من کاسته شد، به خاکستر و سردی دلم افزوده شد.
خصمی بخت سیه ما بیکسان را بس نبود
کآسمان بر روی آن داغی هم از اختر فزود
هوش مصنوعی: بخت بد ما تنها به یک دلیل خاص نیست، بلکه آسمان نیز بر این مشکل ما اضافه کرده و مصیبت دیگری به آن وارد کرده است.
مهربانی آب در جوی هنر می آورد
روی گرم شعله بر خوشبویی عنبر فزود
هوش مصنوعی: مهربانی مانند آب در جریان زندگی، هنر را زنده میکند و موجب رشد و شکوفایی آن میشود. گرما و نور شعله، عطر خوش عنبر را بیشتر میکند و به آن زیبایی و تازگی میبخشد.
جوهر ذاتی رهین منت مشاطه نیست
بحر نتواند به کوشش آب بر گوهر فزود
هوش مصنوعی: جوهر و ذات حقیقت به زحمت و تلاش مشاطهگران وابسته نیست، زیرا دریا نمیتواند به کوشش آب به ارزش و گوهری بیفزاید.
آه صائب رو به صحرای قیامت چون نهاد
شعله ها بر گرمی هنگامه محشر فزود
هوش مصنوعی: ای صائب، هنگامی که به صحرای قیامت مینگری، آتش شعلهها بر شدت و هیجان آن روز بزرگ میافزاید.

صائب