گنجور

غزل شمارهٔ ۲۶۴۵

مفلس از بزم شراب ما توانگر می‌رود
ابر اینجا تا کمر در آب گوهر می‌رود
چشم ما در حشر خواهد داد شکر خواب داد
تلخی بادام ما از شور محشر می‌رود
عشق را با صبر و طاقت جمع کردن مشکل است
کشتی طوفانی ما خوش به لنگر می‌رود
تا گشودی چاک پیراهن، ز دست‌انداز رشک
چاک در پیراهن یوسف سراسر می‌رود
نیستم ممنون مرغ نامه بر یک رشته تاب
نامه من بال بر بال کبوتر می‌رود
در شبستانی که ما رنگ محبت ریختیم
شمع بی‌تابانه از دنبال صرصر می‌رود
معنی پیچیده صائب در زمان ما نماند
برق تیغ ما به خون زلف جوهر می‌رود

اطلاعات

وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

مفلس از بزم شراب ما توانگر می‌رود
ابر اینجا تا کمر در آب گوهر می‌رود
هوش مصنوعی: بدهکاران و ضعیفان از مجالس ما سرشار از خوشبختی و ثروت می‌شوند. ابرها نیز در اینجا تا نیمه در آب گوهر فرو می‌روند.
چشم ما در حشر خواهد داد شکر خواب داد
تلخی بادام ما از شور محشر می‌رود
هوش مصنوعی: چشم ما در روز قیامت به خاطر نعمت‌ها شکرگزاری خواهد کرد و خواب‌های شیرین ما به خاطر تلخی‌های زندگی، با شور و شوق به یاد می‌آید و این تجربیات تلخ، از بین می‌روند.
عشق را با صبر و طاقت جمع کردن مشکل است
کشتی طوفانی ما خوش به لنگر می‌رود
هوش مصنوعی: دفعه‌ای که ما در دل عشق و حس تعلق غرق می‌شویم، دشوار است که بتوانیم آن را با صبر و شکیبایی ترکیب کنیم. در این اوضاع پرهرج‌ومرج و آشفتگی، قایق زندگی‌مان به آرامش و ثباتی می‌رسد که با ثبات لنگر همراه است.
تا گشودی چاک پیراهن، ز دست‌انداز رشک
چاک در پیراهن یوسف سراسر می‌رود
هوش مصنوعی: زمانی که تو پیراهن را باز کردی، زیبایی و جذابیت پیراهن یوسف به طور کامل از حسادت و رقابت دیگران متأثر می‌شود.
نیستم ممنون مرغ نامه بر یک رشته تاب
نامه من بال بر بال کبوتر می‌رود
هوش مصنوعی: من از مرغی که نامه می‌آورد، سپاسگزار نیستم؛ چون نامه‌ام به مانند رشته‌ای است که بر روی بال کبوتر پرواز می‌کند.
در شبستانی که ما رنگ محبت ریختیم
شمع بی‌تابانه از دنبال صرصر می‌رود
هوش مصنوعی: در جایی که ما عشق و محبت را پراکنده کردیم، شمعی با شوق و اضطراب به دنبال باد سرد می‌دود.
معنی پیچیده صائب در زمان ما نماند
برق تیغ ما به خون زلف جوهر می‌رود
هوش مصنوعی: در زمان ما، دیگر معنای عمیق و پیچیده‌ای از سخنان صائب باقی نمانده است. قدرت و تیزی کلام ما مانند برقی است که به زلف‌های اصلی و زیبا نفوذ می‌کند.